نمایش در اتاق برق
نگاه به اثر شخصیِ از دسترفته پس از گذر سالیان، تمرکز اصلی مشاهدهی دوبارهی فضا است: رنگ دیوارها در برخی نقاط خانه تغییر کرده، اتاق کتابخانه -درعین حفظ آنچه از گذشته در آن آمده- شلوغتر و پر از وسایل اشخاص دیگر ساکن خانه شده، روکش صندلیها مدت زیادی است برداشته نشده، تعداد عکسهای آن شخص افزایش چشمگیری داشته، و در نهایت بعضی اسباب جابهجا، حذف و یا جایگزین شدهاند. انتخاب شش قابِ مختلف از خانه در عین حال بیننده را با بخشهایی از یک معما روبهرو میکند: تاثیر فقدان کسی که دیگر در خانه نیست بر کسی که زندگی را در آن فضا ادامه میدهد.