مدیا: نقاشی

کودکان، فيلسوفند، چون هميشه به دنبال کشف اسرار هستند ،کودکان عارفند، در لحظه حضور دارند و براي زياده خواهي و قدرت، حريص نيستند . آدم و حوا روحي کودکانه داشتند، نفس يا قدرت طلبي در آنها مداخله اي نداشت. اين نفس بشري بود که آدم و حوا را از بهشت خود راند. راهبان هم حتي اگر خانه و وابستگي شان را به دنيا ترک گويند ولي، مهم ترين چيز، يعني نفس وقدرت طلبي را ترک نکنند، نفس، رفته رفته به معبد و کليسا و قصرها و جنگ هايي به نام مقدسات و خداوند تبديل خواهد شد، آنهايي که زرنگ تر ند از دنيا مي گريزند و شروع به جنگيدن با خود مي کنند و آنهاييکه ساده ترند در دنيا مي مانند و با ديگران مي جنگند. وقتي براي قدرت طلبي وزياده‌خواهي مي جنگي، تو مشغول جنگيدن با خود و خداي خود هستي و آن نشانه ي بي اعتمادي و کسب قدرت ودوري از اصل خويشتن است.