مهمتر از همه، حسِ نابِ زنانگی در این مجموعه از آثار او، به طرز چشم گیری، نمود پیدا می کند. او معاصر بودنِ هنرش را در گرو پیوندی عمیق با سنت های گذشتۀ نقاشی ایران می داند؛ از این رو نقاشی های دوران قاجار و چاپ سنگی، دستمایۀ بیانِ هنری اوست. چنانچه هنرمند در بخشی از استیتمنتش، خود را به عنوان امانت دارِ هنری معرفی می کند که مأموریتش، انتقالِ میراثی گرانبها، به نسل های آینده است.