آیلار شهبازی در این مجموعه آثاری را به نمایش گذاشته است که به فضای شهری و حضور انسان در این فضا می‌پردازد. تهران از گذشته تا امروز در این مجموعه به نمایش درآمده است، از یک سو نشانه‌هایی آشنا مانند برج میلاد به چشم می‌آید و از سوی دیگر نمادهایی نوستالژیک مانند کافه نادری و بلدیه تهران را می‌بینیم که نمادی از تهران قدیم هستند.
آیلار شهبازی با بهره جستن از توانائی خود در اجرای نقاشی هایی در اندازه های بزرگ، طول و عرض جغرافیائی و ارتفاع از سطح دریا را، تعیین می کند تا با دقت موجودیت و زندگی خود در شهر تهران را تبیین کند. خودنگاره های او در محیط ها و فضاهای آشنا شکل می گیرند تا توضیح و شرحی از زندگی او در شهری که میلیونها انسان را در خود جای داده، باشند.
آیلار شهباری روایت خود را در قالب بوم ها و "تکه های بریده شده از شهر" به نمایش می گذارد.
