بیانیه‌ی نمایش:

از ویژگی‌های اثر‌گذار پیکره‌ها در هنر مدرن، حذف جزئیات بازنمایانه و تاکید بر بیان‌گری آن‌ها بوده است. 

صورتی بی‌اجزای دقیق و واقع‌نما که در عین حال، حس عمیقی از انسانیت یا مهربانی منتقل می‌کند. 

چهره‌ای که در پس بی‌چهرگی نمایان می‌شود. بی‌چهرگی را فرم بدیع و اغراق شده و سبک‌یافته چهره می‌دهد و حال رازی کوچک در پس حجمی به ظاهر ساده پنهان است. 

هنرمند با پنهان کردن ظاهر به درون، به آن راز پنهان مجال می‌دهد که خود را آشکارتر کند. ///

گذر از بازنمایی به انتراع، تاکید بر فرم، افزودن بر ابهام و ایهام خصلت نخستین پیکره‌های گلناری‌اند، اما گلناری عناصری را در این پیکره‌های بی‌چهره آشکار می‌کند: پیکرک‌های او زن‌اند، تاج بر سر دارند و با موهایی آراسته یا بر عکس در پس نقاب و حجاب‌اند. 

گلناری انتزاع و بازنمایی را کنار هم می‌نشاند تا با وارد کردن جزئیات روشن تاریخی، سوژه خود را آشکارتر کند و در همان حال تاکید بیشتری بر بی‌چهرگی یا سکوت و ابهام پیکره‌ها قرار می‌دهد.

گویی نیرویی و عاملی چهره را پاک کرده است، مجال سخن گفتن را از او گرفته است. چیزی آشکار است و چیزی پنهان یا چیزی پنهان شده و پاک شده‌است.

اما چهره از میان نرفته‌ و از سخن بازنمانده. او از پس نقاب خود را آشکار می‌کند. او در تاریخی که او را پنهان کرده حاضر است و بی‌دهان هم سخن گو است. بر دهانش گل روییده است. تاج ظریفی که بر سر دارد تیز و کشیده و پر قدرت و پر درخشش است. 

او از هر سو به ما می‌نگرد و گویی از هیچ سو مجال گریز از او نیست. فاصله‌ها و منظرها حجم حضور او را موکد می‌کنند.

به این ترتیب فرم‌های ساده پیکره‌های گلناری، عرصه جدال و تنشی‌اند میان بازنمایی و انتزاع، میان سکوت و گویایی  میان پنهان کردن و رخ بر گشودن، میان سرکوب و مقاومت و آشکارا به تاریخی ارجاع می‌دهند که این جدال در آن رخ داده‌است.

دکتر امیر مازیار