17 مرداد تا 7 شهريور 1404
بیانیه نمایش:
ماهی، پارهای است جدا شده از دریا.
دریا، پارهای است که هنوز ادامه دارد.
این نمایش، گفتوگویی است
میان آنکه جدا شده است
و آنکه باقی مانده است.
این نمایشگاه گفتوگویی است تصویری میان دو موضوع: ماهی مرده(طبیعت بیجان) و دریا(منظره). ///
مطالعه بیشتر 1 : تحلیل زیباییشناختی
گفتوگوی تصویری میان ماهی مرده و دریا، از منظر زیباییشناختی، بستریست برای تامل در تضاد و پیوستگی میان فرمها و معناها.
براساس دیدگاه موریس مرلو-پونتی، تجربهی مخاطب از این آثار صرفا بصری نیست؛ بلکه ادراکی بدنمند است که از طریق حواس شکل میگیرد. هر رنگ، بافت و فرم در این آثار، دعوتیست برای درگیرشدن حسی و فیزیکی با تصویر؛ مشارکتی که مخاطب را از جایگاه تماشاگر صرف، به بخشی از تجربهی اثر بدل میکند.
از سوی دیگر، در چارچوب ساختارگراییِ کلود لِوی-استروس، این نمایشگاه ساختاری دوگانه را در خود بازتاب میدهد:
زندگی/مرگ، سکون/حرکت، حضور/غیاب. تضاد میان طبیعت بیجان(ماهی) و منظره زنده(دریا) همچون دو قطب معنایی، شبکهای از رابطه و معنا ایجاد میکند که در سطحی فراتر از بازنمایی، نوعی رمزگان بصری را شکل میدهد.
مطالعه بیشتر 2: گفتوگوی تصویری(Visial Dialogue)
گفتوگوی تصویری(Visial Dialogue) شیوه@ای در بیان هنریست که در آن عناصر بصری، جایگزین زبان گفتاری یا نوشتاری میشوند. در این نوع دیالوگ، معنا نه از طریق واژهها، بلکه از طریق تقابل، تکرار، همنشینی یا تضاد میان فرمها پدید میآید.
در این نمایشگاه، ماهی مرده و دریا دو کنشگر بصری هستند. یکی محدود، ایستا و بسته؛ دیگری گسترده، جاری و باز. در همنشینی این دو، گفتوگویی شکل میگیرد که مخاطب را به کشف معنا دعوت میکند -بیآنکه توضیح یا قضاوتی ارائه شود.
معنا در اینجا از طریق دیدن، درنگ و تجربهی زیباشناسانه ساخته میشود، نه از طریق تفسیر صریح .
مطالعه بیشتر 3: روایتشناسی در این نمایش
اگرچه این نمایشگاه فاقد متن روایی آشکار است، اما روایت در آن حضور داد- نه خطی و کلامی، بلکه تصویری، غیرکلامی و مبتنی بر تداعی. حضور ماهی مرده در برابر دریا، تداعی کنندهی روایتی بنیادین است:
آغاز (زندگی)، گسست (مرگ) و وضعیت بازنمایی (تصویر/قاب)
در روایتشناسی کلاسیک، تزوتان تودوروف ساختار روایت را در سه مرحله تعریف میکند: تعادل، اختلال و بازگشت به تعادل.
این ساختار در قالبی بصری نیز در نمایشگاه قابل ردیابیست.
از سوی دیگر، رولان بارت در مفهوم «درجه صفر نوشتار» اشاره میکند که روایت میتواند بدون زبان نیز شکل بگیردــ از طریق تصویر، سکوت و خلاء. در اینجا، هر قاب بخشی از روایتیست که مخاطب، آن را در ذهن خود بازسازی میکند.
نمایشگاهگردان:
هنرمندان
-
- امیرناصر اخلاقی -
- مقداد لرپور -
- سورنا زمانی -
- فائزه بهارلو -
- شقایق احمدیان -
- ساوالان جماعتی -
- زهرا امیر یگانه -
- برادران قاسمی -
- مهرداد جعفری -
- پگاه رجامند - نمایش هنرمندان بیشتر
- نمایش هنرمندان کمتر
در این نمایشگاه
رویدادها در نزدیکی
-
ملاقات در جهان موازی علیرضا غلامی
16 روز تا پایان