9 آذر تا 16 آذر 1403
بیانیهی نمایش:
هنر برای برخی در دل دشواریها به ابزاری برای خودتعریفی بدل میشود، بهگونهای که از طریق آن میخواهند بگویند: «ما اینجاییم». در این معنا، هنر تنها شغلی اجتماعی نیست، بلکه به فرد هویتی نوین و نیرویی تازه میبخشد.
جایی که هنر به وظیفهای فرهنگی و مقاومتی تبدیل میشود که نه از خشونت برمیخیزد و نه از قانونشکنی، بلکه همچون راهی جایگزین برای بقا عمل میکند. خلق آثار هنری، حتی در برابر «وحشت از خلأ»، به گذر زمان معنا و شکلی عمیق میبخشد.
این همان چیزی است که دوبوفه در جستجوی آن بود. او باور داشت هنرمندان هستهی بشریتاند و اگر تاریخ همچون ترانهای باشد، ریتم و ملودیاش از آنان گرفته میشود.
