بیانیه‌ی نمایش:

نخ و سوزن از کهن‌ترین ابزاری است که زنان با آن کار کرده‌اند.

ابزاری که ارتباط طرح را با پارچه مستحکم‌ می‌کند.

با سوزن و نخ پارچه را می‌دوزند، ترمیم و تعمیر می‌کنند، وصله می‌زنند و نیز منقش می‌کنند.

زنان اقوام متفاوت از سوزن‌دوزی برای بیان محیط پیرامون خود نیز بهره برده‌اند.

از کاربردهای دیگر سوزن و نخ ،بخیه زدن به زخم‌ها  وگسیختگی پوست تن است. نوعی ترمیم تن و بدن.

و این‌ها همه اندکی از دلائلی است که مرا به دوختن و وصله زدن در برخی از آثار این مجموعه ترغیب کرده است.

بقچه‌های رنگین کوچک در بین کارهای من یادآور" نظر قربانی‌های سنجاقی" حرزها و تعویذهایی هستند که هر کدام شامل ادعیه ، نمک و جملات مقدسی بوده‌اند که مادران در سال‌های دور و حتی امروز، آن‌ها را برای جلوگیری از چشم زخم، حوادث ، غلبه بر ترس و وحشت و نیز محافظت کردن و در امان بودن به "پر قنداق" یا لباس کودکان خود می‌آویختند.

*پانویس:

"سیاه دوچ"
در گویش مردم بلوچ به معنای سیاه دوزی است.

اسم این مجموعه از کارهای من برگرفته از روشی است کاربردی و تزیینی در سوزن دوزی بلوچی بر لباس زنان بلوچ، که صرفا با نخ سیاه رنگ سوزن دوزی می‌شود.