بیانیه‌ی نمایش:

گالری اُ نمایشی از آثار اخیر مجید بیگلری (م.۱۳۶۵ تهران) را با عنوان «پرچم سفید» برگزار می‌کند.

انباشت و نگهداری از خاطراتی که رها شده‌­اند، کار اصلی مجید بیگلری است. او در نمایش «پرچم سفید» عدم قطعیت پیروزی‌­ها و شکست­‌های انسان معاصر را بازسازی می­‌کند.///

پرچم سفید که نماد صلح و تسلیم شدن است، از شروع گفت­‌وگویی نو باز می­‌ماند و از کارکرد می‌­افتد. ترک­‌کردن­‌ها و مهاجرت­‌های اجباری و رابطه­‌ی آن با شهرها، سازه­‌ها، اشیاء یا افراد رها­شده و وضعیت ناپایداری که انسان در آن به­ سر می­‌برد، از پرچم سفید، چیزی چرک و ابهام­‌آمیز به‌جای می­‌گذارد.

مجید در ادامه‌­ی مجموعه­‌های خود مانند «احتمال تجربه­‌پذیری زندگی حقیقی»، یادواره می‌­سازد و یادآوری می­‌کند؛ یادآوری گذشته‌­ای که تغییر و دست­‌بردن در آن، پس از مدفون شدن زیر انبوه خاک و سیمان و رنگ، غیرممکن به نظر می­‌آید.

در مجموعه­‌ی جدید مجید، ترک کردن و رفتن در طیفی وسیع اتفاق می­‌افتد؛ از شهر تا ساختمان، از سازه تا اتاق، از اتاق تا شئ و از اشیاء به انسان. منظره­‌های شهری زن‌گ­زده همان‌­قدر در گذشته گیر افتاده­‌اند که ساختمان­‌ها و فضای شخصی افراد با از­ یاد­رفتن دست و پنجه نرم می‌­کنند.

گل­‌هایی که از آن­‌ها مراقبت نشده و از یاد رفته­‌اند در دستان مجید بار دیگر معنای خود را باز می­‌یابند. عکس‌­های خصوصی خانواده­‌ی «دقیق» که حالا ترک شده­‌اند، تلنبار و مهروموم­‌شده از چشم ما محفوظ می­‌مانند.

با ترک شدن، عکس­‌ها کارکرد یادگاری بودن خود را از دست داده چراکه این خاطرات از آن دیگری­‌اند و  از حاضران در عکس کسی باقی نمانده که آن­‌ها را به یاد آورد.