بیانیه‌ی نمایش:

زمانه‌ی حاضر زمانه‌ای نوستالژی‌زده است و عکس‌ها فعالانه به نوستالژی پروبال می‌دهند.

سوزان سانتاک معتقد است «عکاسی هنری سوگوار است واغلب موضوعاتی که عکاسی می شوند در نوعی اندوه پوشیده می شوند.»

عکس، به ویژه عکس‌های افراد برانگیزنده احساسات و خیال هستند. عکس‌های خانوادگی با گذشت زمان به یک سند تاریخی تبدیل می‌شوند که می‌توانند دستمایه‌ی مطالعات تاریخی و جامعه‌شناسی واقع شوند.

مجموعه‌ی پیش رو حاصل مواجهه‌ی من با عکس‌های آلبوم خانوادگی زنی بیگانه است که از بساط یک دست فروش آلمانی خریداری شده و توسط دوستی به دست من رسید. زنی که نمی‌شناختم اما در نخستین مواجهه با عکس‌هایش بی اختیار اشک ریختم.

عکس‌ها مرا به خیالبافی در باب زندگی زن فرا خواندند و من داستان زندگی او را برای خویش روایت کردم . گاه با او همزادپنداری کردم و زمانی به او حسادت ورزیدم و این گونه روایت زندگی و فانی بودن انسان را با ترکیب اشیای گوناگون با عکس‌های این زن رازآلود تجربه کردم.

و اکنون چندی است که با زنی که نمی‍شناسم زندگی می‌کنم.

نازلی عباسی
زمستان 1402