25 خرداد تا 9 تير 1402
بیانیه نمایش:
مجموعه پیش‌رو با الهام از تلاش‌های شخصیتی به نام آنا کولمن لاد شکل گرفته است. لاد در طول جنگ جهانی اول در استودیوی خود در فرانسه به کمک سربازان مجروح جنگی آمد؛ سربازانی که از ناحیه صورت، زخم‌ها و جراحت‌های سختی دیده بودند و بواسطه‌ی همین مشکلات قادر نبودند حتی بعد از جنگ به آغوش خانواده و کشور خود بازگردند. این وضعیت گاهی چند ماه و حتی چند سال طول میکشید.
لاد با استفاده از موادی مانند مس و گچ از چهره‌ی این سربازان قالب میگرفت و پس از رنگ‌آمیزی، ماسک‌هایی خلق می‌کرد که تا حدود زیادی، چهره این سربازان را بهبود می‌بخشید و باعث افزایش اعتماد بنفس و انسجام روانی آنها و در نهایت تصمیم به بازگشت به سمت خانواده و کشور میشد.///
به علاوه، در این تصاویر شاهد حضور فعالانه زنان در عرصه‌ی جنگ و مناسبات آن هستیم. زنانی که هسته مرکزی خانواده سربازان هستند، به ناچار سهمی حیاتی در این میدان ایفا میکنند. اینجا با امری متناقض روبرو میشویم، انسانی که از سویی به‌دنبال پایان جنگ و برگشت عزیزان خود است، کنش‌گرانه جنگ را امتداد می‌بخشد.
