بیانیه نمایش:

مغاک:  (مَ) (اِ.) گودال، جای گود و عمیق

واکاوی رابطه انسان و طبیعت سوژه‌ای بدیع برای خلق اثر هنری نیست، بارها در برابر چشم‌اندازی ایستاده‌ایم و مبهوت از زیبایی و عظمتش حسی ناشناخته را تجربه کرده‌ایم، لحظه‌ای معنادار که گاه از پس مناظر و رنگ‌ها سر بر می‌آورد و ناگهان چیزی به جز زیبایی و شکوه نمایان می‌شود و آنی پنهان‌تر را آشکار می‌سازد. مناظر این مجموعه اما، در پی نمایش رازی پنهان یا شکوهی تکان‌دهنده نیستند، تلاشی بر تهییج مخاطب ندارند، هیچ تصویری به تمامی از طبیعت الگو برداری نشده، در تخریب و بازسازی مداوم فرم‌ها و با پالت رنگی محدود گاه جز خیالی شخصی و شبحی از طبیعت باقی نمی‌گذارند. آثار پیش رو کوششی است جهت ثبت رد پای ژرف اقلیمی که در آن زیسته‌ام_ گیلان_ بر ذهن و وجودم. طبیعتی مملو  از زیبایی ، آرامش غمناک، رطوبت، تخریب، تنهایی خیال و رنج دریغ که تجربه به تمامی قابل انتقال نیست و همواره بخشی از حقیقت پنهان می‌ماند، اما باور دارم:

«اگر دیر زمانی در مغاکی چشم بدوزی، مغاک نیز در تو چشم خواهد دوخت».
نیچه