استیتمنت نمایش:

مشاهده

 در حالت کلی قلمروی فیزیکی‌ای که در آن زندگی می‌کنیم را «طبیعت» نامیده‌اند. انسان به عنوان موجودی با قوه‌ی اندیشه، همواره نیاز دارد برای زیست خود، پیرامونش را «مشاهده» کند و در جریان زمان برای نسبت و تعامل با آن تعریف داشته باشد. برداشت او از طبیعت، از دوران کهن تا به امروز به دلایل گونا گون تغییر کرده‌است که یکی از آنها مسئله‌ی میزان تسلط طرفین بر یکدیگر بوده است. موضو ع «تغییر» به «ماده» و کارکرد آن در این سیر هم ارتباط دارد. با در نظر گرفتن این کلید واژگان و مسئله‌ی تغییر در جنبه‌های مختلف، ارتباط انسان و محیط هم درگیر یک تقابل مستمر می‌شود. بنابراین تلاش برای مشاهده و بازبینی نسبت‌هایی که می‌تواند به روند بهتر زیست کمک کند، یک نیاز به نظر می‌رسد. البته پرداختن به مسئله‌ی تعریف از یک زیست بهتر هم می‌تواند در درون همین مسیر وجود داشته باشد.///

ارتباط مسئله‌ی ارتباط در زیست انسان چه در برابر انسان‌های دیگر و چه در مواجهه با مفاهیم هستی و همچنین اشیا و محیط پیرامون، موضوعی کلیدی به نظر می‌رسد که بر خیلی از مناسبات زیستی انسان‌ها تاثیرگذار است. ارتباط انسان با عناصر طبیعی و تلاش برای درک و تجربه‌ی آنها فراتر از استفاده‌های روزمره می‌تواند در زندگی جمعی آنها هم نقش مهمی داشته باشد. از طرفی دیگر گویی زیبایی‌شناسی طبیعت یک نظریه‌ی غالب است و کشش آن چشم انسان‌ها را همیشه به سوی خود می‌کشد. این فرایند بصری در استفاده از ماده‌خام‌های دست‌نخورده یا حداقل تغییر داده شده، می‌تواند نوعی ارتباط بصری در زیبایی‌شناسی ماده به حساب آید.

فواد علیجانی