تا آن جا که به یاد دارم اشتیاق من به دیدن جزئیات پیرامونم همواره با من بوده و تهران، شهر من، مهمترین بستر این کنجکاوی دیداری بوده است. ورود به عکاسی و توانایی ثبت این فضا امكانی شد تا روح جاری در اجزا و نماهای این شهر بزرگ، به ویژه تقابل بافت قديمی و در حال نابودی آن با شكل جديد بناها را دستمایه‌ی کار خود قرار دهم. از آن جا که این میل به ثبت و شاید بایگانی این تصاویر در تمام لحظات با من همراه بوده است قاب هایم را در خلال پرسه‌های روزمره و با دوربین تلفن همراه ثبت کرده‌ام. و حالا در آستانه کوچم از کشور، در کنار غم جدایی از خانواده، دوستان و دیگر متعلقات، خداحافظی با تهران و خاطراتی که در آن داشته‌ام مرا اندوهگین می‌کند. در عین حال این جدایی انگیزه‌ای را در من برانگیخته تا ارتباط حسی‌ام را با تهران با نمایش بخشی از عکس‌هایم که در طول سال‌های اخير ثبت کرده‌ام در معرض دید عموم قرار دهم.