31 خرداد تا 1 تير 1401
غبارنامه پروژهای کیوروتوریال و تحقیقی-آرشیوی از جامعهی نیومدیا است که از سال نود و چهار در پاسخ به دعوتی از مرکز هنرهای معاصر ورشو کلید خورد، اما به دلیل مشکلات مختلفی رونمایی نشد، در سال جدید جامعهی نیومدیا در صدد آن برآمد تا یک دیوار از پروژههای نیومدیا را به اتاق مطالعهی غبار اختصاص دهد، به موازات این چیدمان تغییرکننده در سالن نمایش و تلویزیونها آثاری آرشیوی به نمایش درخواهند آمد، از مستند گرفته تا آثار هنری ویدیویی، کار بر روی کاغذ و بایگانی اخبار و تصاویر در زمینهی بحران ریزگردها و مشکلات زیست محیطی حاصل از کمآبی تا تاویل های انتزاعی و استعاری از پدیدهی غبار، پروژه از مخاطبین دعوت میکند تا حضور فعال در شکلگیری گفتگو، آرشیو و توسعهی مدخلهای این دانشنامه ایفا کنند، همانگونه که ویکیپدیا به شیوهای عمومی و مشارکتی با ارجاع به منابع بیرون از خود گسترش مییابد.///
در رابطه با مفهوم غبار سوالهایی عمده و بنیادی شکل میگیرد که غبارنامه در تلاش است آنها را باز طرح کند و آنچه بدیهی میپنداریم را در پاسخ به آنها راستیآزمایی: از غبار چه می دانیم؟ آیا تنها به ذرات معلق و گردهای نشسته بر سطوح را غبار میدانیم یا خوانشها و لایههای دیگری نیز میتوان برای این پدیده متصور شد؟ آیا ما به طور دائمی به غبار محکوم شدهایم یا می توان به آسانی از آن گریخت؟ آیا می توان آن را به عنوان وضعیت/فضایی پذیرفت که موقعیتسازی برای تغییر باشد؟ چگونه می توان با نگاه به چگالی غبار یا ناپایداریاش رابطه ی مرکز و حاشیه را دوباره ترسیم کرد؟ ارجاعات غبار به مرگ، فرسودگی و تحلیل رفتن سابقهی آنچه به عنوان شی وجود داشته است، چه می تواند باشد؟ چطور است که ترکیب دائما متغیرِ غبار، اجبار و ضرورت را دوباره پیش میکشد؟
«غبارنامه» دانشنامهای در جریان با قابلیت تغییر و اضافه شدن مطالب مختلف است. یک مجموعهی آرشیوی و حاصل گردآوری متن، تصویر، فیلم و غیره، در طیف متنوعی از مسائل زیست محیطی گرفته تا مسائل فلسفی انتزاعی پیرامون مبحث غبار. بخشهای مختلف «غبارنامه» به مرور زمان و در روند جستوجو و پژوهش تکمیل میشود. پارهی نخست این پروژه یک سالن اجتماعات سیار با دیواری دائما در تغییر، در محدودهی پروژههای نیومدیا خواهد بود که امکان فضاسازی و چیدمانهای متنوع را به فراخور موضوع مدخلها میدهد.
غبار در حرکت برنامهی باز و در جریان است بهموازات غبارنامه، از آرشیو ویدئویی پارکینگ که توسط امیرعلی قاسمی انتخاب شده است و برای بار نخست در لهستان برای پایگاه مجلهای آنلاین به نام اُبیگ وابسته به مرکزهنرهای معاصر ورشو، رونمایی شد و پس از نمایش در پروژههای نیومدیا در تهران، نگارخانهی هان در شیراز، گالری راه یادگاران در کرمان، گالری مرداد در بندرعباس، در روز جمعه پنجم بهمن ۹۷ در آتلیه مهرگان به همت مینو ایرانپور به نمایش درمیآید.
غبار در حرکت مجموعهای از آرشیو ویدیویی پارکینگ را گرد هم میآورد که درباره بازنمایی غبار در تصویر متحرک در آثار هنرمندان و فیلمسازان کندوکاو میکند.
دربارهی غبار در حرکت
نمایش با پارازیتی تلویزیونی شروع میشود که برای ایرانیان ساکن داخل کشور آشناست؛ سپس با دوربینهای آزادگرد، ارواح نگران و کارگرهایی ادامه مییابد که «غبار» را جابهجا میکنند.
در «کنسر» (سرطان)، آرش خسرونژاد، آهنگساز و هنرمند دیجیتال، از سیگنالهای مخدوش امواج ماهوارهای تلویزیونش استفاده میکند تا منظرهای تعلیقی خلق کند که در آن، مهِ شناور نویزها، به بیننده، مجالِ گریزی از تاریکی فراگیر نمیدهد. در ایران، همیشه حدس و گمانهایی دربارهی امواج پارازیت که برای مخدوش کردن تصویرهای ماهوارهای فرستاده میشوند، وجود داشته و بعضی سرسختانه باور دارند که این امواج سرطانزایند.
«دود و هوای داغ»، ساخته علی مومنی با همکاریِ رابین مندل، به تهدیدات فزاینده علیه ایران میپردازد. ماشینی ساخته شده است تا خبرهایی را انتخاب کند که شامل «حمله به ایران» هستند. این خبرها از فید گوگل نیوز برداشت شده و توسط سینتیسایزرِ مبدل متن به کلام خوانده میشوند. سپس، صدا با میکروفونی بازیابی و تحلیل میشود و به علائم موزون ارکستر چهارتایی حلقههایی از دود ترجمه میشود که همزمان با پراکنده شدن این اخبار در دنیا، فضای اتاق را پر میکنند. این ماشین در همان حال که گِرای ترس را میدهد که بر فضا چیره میشود، تهدیدها را بهصورت زنده از سراسر دنیا به حلقههای مشابه دود تبدیل میکند: تنش که بالا میگیرد، اتاق مهآلودتر میشود و عمق دید بهتدریج مختل…
هنرمندان
-
- سامان خسروی -
- آناهیتا حکمت -
- تسا کنپ -
- آرش فشارکی -
- مینو ایرانپور -
- ژاله نساری -
- آرش خسرونژاد -
- نازگل امامی -
- علی مومنی -
- امیرعلی محبینژاد - نمایش هنرمندان بیشتر
- نمایش هنرمندان کمتر