استیتمنت نمایش:

این نمایش از تاریخ 1 تا 17 تیر 1401 در گالری هف نیویورک پابرجاست. 

روایت در نقاشی‌های ارکیده ترابی، عنصری کلیدی محسوب می‌شود. او قبل از هرچیز یک داستان‌نویس است. به گفته‌ی خودش: «معمولاً هنگام شروع یک نقاشی، داستانی در ذهن دارم. این داستان‌ها از خاطر‌ه‌ها، تجربه‌ها و چیزهایی که خوانده‌ام سرچشمه می‌گیرند... بسیاری از آثارم نبردی‌ شخصی‌ است بین آنچه در دنیای درون و بیرونم اتفاق می‌افتد». او اضافه می‌کند:« نقاشی‌های جدید شخصی‌ترند و بیشتر به میدان جنگ شباهت دارند. همه در حال مبارزه یا رقابت با یکدیگرند و این برگرفته از حسی‌ست که عموماً به زندگی دارم».///

طعنه‌ای در عنوان این نمایش وجود دارد؛ «وقتی مامان بیرونه». به این دلیل که نقش خالق در مقام مادر را برای سوژه‌هایش پنهان می‌کند. همان‌طور که ترابی می‌گوید شخصیت‌های حاضر در نقاشی مانند کودکان‌اند. او توضیح می‌دهد: «وقتی مادر در خانه حضور دارد، سعی می‌کند بر همه‌چیز نظم حاکم باشد. اما وقتی می‌رود بچه‌ها همه‌چیز را به هم می‌ریزند. دعوا می‌کنند و هرکاری بخواهند انجام می‌دهند. این انتقاد به جامعه‌ای‌ست که مادر یا به عبارتی زن در آن غایب است. غیابی که بر‌هم‌خوردن تعادل جامعه را در پی دارد.»