در اسطوره‌های میان‌رودان، الهه‌ای هست به نام «لیلیت» که در تفاسیر عبری به اولین زن پیش از حوا اطلاق شده، زنی که از آدم سرپیچی نمود و او را رها کرد، زیرا خود را هم‌سنگ او می‌پنداشت و این‌گونه شد که سیمای او در داستان‌ها با نفرین و درد همراه شد و هرگز فرزندی نزائید... این داستان روایت بلایی است که آدمیان بر سر همه عناصر طبیعی که از آن‌ها سربپیچند می‌آورند، هنگامی که آدم خود را برتر از طبیعت پنداشت با آن سر به عناد گذاشت ومصرفش کرد، از زن ماری آفرید و هشدار او برای آشتی با طبیعت درون را به نیش هبوط تبدیل کرد و از ماحصل آن، جهان به بهشت و جهنم تقسیم شد، بی‌خبر از اینکه چه بهشت و چه جهنم سرنوشت انسان و طبیعت به هم گره‌خورده‌است همانند سرنوشت زن و مرد. مریم روشن‌فکر فروردین 1401

نمایشگاه‌گردان: مریم روشن‌فکر