تنها اندکی پیش تر از آن که شبکه‌های اجتماعی و فضای فراگیر مجازی تصور ما از ثبت روزها و گذر ایام را برای همیشه تغییر دهند اوراق روزنامه‌ها شاهد تاریخ این خاک بودند و راوی آنچه بر مردمانش رفت. هنوز هم می‌توان با ورق زدن این برگه‌ها که شماره‌ی مسلسل‌شان یادآور عمر و ایام طی شده است گذر روزگاران را و آن چه تاریخ خوانده می‌شود، دید. آنچه فرشید داوودی می‌سازد انگار یادآور همان مرارت گذر تاریخ است؛ صدها برگ روزنامه را به صورت نواری بریده و صحافی می‌کند. عکس‌ها را با وسواس از آرشیو عکس‌اش انتخاب و آن‌ها را به روش چاپ سیلک بر روی بوم ساخته شده از کاغذ چاپ می‌کند تا گواهی باشد بر آنچه در تمام آن سال‌ها و ادوار بر سر این خاک و مردمان‌اش رفته است.