آدم‌ها به دلایل مختلفی نقاشی می‌کشند. عده‌ای برای کسب شهرت. عده‌ای به خاطر ثروت. عده‌ای محض سرگرمی. عده‌ای برای جاودانه شدن. عده‌ای به خاطر رسالتی که برای خود قایلند. یا به هر دلیل موجه دیگری. ولی خوشا به حال آن‌هایی که از هنر پناهگاهی ساخته‌اند تا روحشان بتواند از این خلوت روشن و مرتعش نقبی بزند به آن خطه‌ی موعودی که در آن انسان شقایق است و شقایق انسان خوشا به حال ژاله‌ی ملک. بابک اطمینانی زمستان ۱۴۰۰