مجموعه‌ی "بازار سیا" برای مهزیار کبیری، بازگشت به تمام ابژه‌هایی است که از فرط روزمره‌گی، بدیهی به نظر می‌رسند. او با تماشای دوباره، از بازاری که هر روز از آن می‌گذرد آشنایی‌زدایی می‌کند. التفاتی که دیگر هیچ تعریفی را فرض، نمی‌انگارد و تنها از راه تماشای آنچه بود و آنچه هست به آگاهی می‌رسد. سیاهی این‌بار بی‌رحمانه‌تر از هر زمان دیگری سطح را می‌پوشاند تا استعاره‌ای باشد از ویرانی توامان بنا و فضا و ما!