پنهان بود بهار، ولی دراثر نگر زو باغ زنده گشته و در کارآمده مولانا تمنای مادر شدن و آفرینش هردو، کشمکشی غریب می‌آفریند. دغدغه‌های بشرخلاف آنچه که عوام دوست دارند باور کنند تنها مختص به قشر هنرمندیا انديشمند نیست. از اینروست که هنرمند محصول طبیعی اطراف خویش است؛ و هرچه را به اثرتبدیل کند آنرا مدت‌ها درخود دیده‌است تا تمام ادراکات حسی انسانی اش با خاطراتش توام گردد. بدین گونه است که درخت‌های مهرنوش ساوری گیاهانی غول آسا و لخت‌اند تا درون هزار توی سازه اش را حس کنید، به همین دلیل گاهی با شکوه گاهی نحس گاهی خسته از زمان در پیله‌ایی برهم قرار می‌گیرند تا ريشه و آب و نورو باد، فرای جغرافیا و جنسيت درهم آغوشی هنرمند با اثرش به مانند مادر زمین در تمنای شکل گیری باشد. علیرضا آدم‌بکان