در خلق کردن هیچ قاعده‌ی جهان شمولی بر آثار خلق شده حکم‌فرمایی نمی‌کند. همین که یک اثر در خود قواعد انسجام یافتگی‌اش را تعریف کند،کامل است. اما رسیدن به آن انسجام بی‌توجه به مجموعه‌ی جهان پیرامون و مجموعه آثار قبل از خود، رخ نخواهد داد، از این روست که کار هنرمند برای خلق اثر دشوار، پرشکست، بدون قانون‌های سهل کننده برای رسیدن به نتیجه و درعین حال زایا و ماندگار جلوه‌گر می‌شود. تعداد کم اما تاثیرگذاری‌ای در دامنه‌ای وسیع و عمق ژرف در مواجهه با آثار هنرمندان، گواه این دشواری خلق است و تلاش برای منحصر به فرد بودن هر آفرینشی، ضامن رسیدن به سبک و بیان شخصی‌ست.
ساعت‌ها کار، فکر کردن مدام، مطالعه‌ی بسیار و دست‌ورزی‌های آگاهانه‌ی سخت‌کوشانه، در پس هر بیان شخصی، کیفیت خلق را ضمانت میکند، در میان این همه تنوع آثار هنری، این تنها اشتراک راه هنرمندان است.
در هنرستان خرد برای هنرجویانی که همگی در رشته‌ی گرافیک تحصیل می‌کنند، فرصتی فراهم شده است که این راه با چراغ‌های راه‌گشای هنرمندان برجسته و سخت کوش و اهل فکر و عمل، برای جوانانی که می‌خواهند هنر، پیشه‌ی زندگی‌شان باشد، روشن و پیمودنی شود.///
هنرمندانی که هدایت این هنرجویان جوان را مسئولیت حرفه‌ای خود می‌دانند مواجهه با هنر را در کارگاه‌های یادگیری، پیوسته و مرتبط باهم طراحی و برنامه‌ریزی می‌کنند.
کارگاه طراحی موقعیتی است که مصرانه هنرجویان با هر آنچه بعنوان الفبای طراحیِ مشاهده محور نیاز دارند آشنا می‌شوند تا با تجربه‌ای قابل اعتنا از مقدمات این رسانه با زبان تجسمی آشنا گردند. افق این تجربه، آنان را با مقدمات فن و روح طراحی فیگوراتیو آشنا خواهد کرد. همچنین تاکید و تمرکز بر مشاهده‌ی آثاری از هنرمندانِ معاصر و تاریخ هنر و مطالعه‌ی دقیق آن‌ها نقش پر اهمیتِ عناصر بصری در شکل‌گیریِ یک اثر را عینی‌تر میکند و به هنرجویان کمک میکند تا آموزه‌ها را در راستای ساختنِ تصویری مرتبط با زیست و یا فضای ذهنیشان به کار ببندند.
هنرجویان در فضای کارگاه تصویرسازی خیال‌پردازی فرا‌می‌گیرند و در کنار تمرین های تکنیک، بیان شخصی خود را که همچون نور است پیدا می‌کنند. نوری که متن را باز میکند و نادیدنی ها را دیدنی. عنصر اصلی کار خلاقانه تصویرسازی نیز همین است که دنیای خود را خلق و حقیقت را کشف کنند. حقیقتی که در دل یک متن نهفته است و خیال آن را به تصویر می‌کشد.
آشنایی با مدیوم‌های مختلف هنری ذهن هنرجو را برای رسیدن به بیان شخصی پرتوان‌تر میکند.
در کلاس عکاسی با نگاه کردن به عکس‌های هنرجویان و آثار هنرمندان بزرگ، تمرین دائم دقیق دیدن و تحلیل براساس این دقت در جریان است و می‌تواند حتی منجر به انتخاب یا عدم انتخاب این مدیوم برای بیان شخصی شود.
در کارگاه گرافیک توجه هنرجویان به ویژگی‌های بصری فضای پیرامون‌شان جلب می‌شود و یاد می‌گیرند که محیط، چگونه بر ادراک حسی، بصری و تجسمی انسان تاثیر می گذارد و تمرین می کنند که فضا و پدیده‌های بصری موجود در آن را با تکنیک ها و عناصر گوناگون بصری -از قبیل فرم، نور، رنگ و ترکیب‌بندی- مجسم یا بازنمایی کنند و پیامی را منعکس کنند که مخاطب را تحت تأثیر قرار دهد.
حضور دائمی این روزها در فضای مجازی، خود تبدیل به مواجهه‌ی دائم با تصویر شده است، طراحی، مبانی هنرهای تجسمی، کارگاه‌های گرافیک، عکاسی، خوشنویسی و کاربرد خط در گرافیک علاوه بر آماده کردن هنرجو برای شناخت عرصه‌ی این هنرها، زندگی روزمره‌ی آن‌ها را نیز به کشفی نو به نو و تمرینی خلاقانه در فضای تصویر تبدیل کرده است.
درنهایت هر هنرجو، نیاز دارد برای طی کردن مسیر، سخت کوش باشد، کارش را ارائه و اصلاح کند و به نقد مخاطب حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای بگذارد، بیان شخصی خود را پالایش و غنی کند و از این راه شیوه‌ی خود را بنا نماید و در مسیر ی حرفه‌ای، خود به تدریج به هنرمندی منحصر به فرد تبدیل شود.
