داستان گالری هنرهای مدرن و معاصر شهرداری در سال ۱۸۸۳ شروع ‌شد، زمانی که شهرداری چهل اثر با تکنیک آبرنگ توسط اِتور روسلِر فرانتز و چند اثر تاریخی در یونیوِرسال اگزبیشِن را خریداری کرد. در دهه‌های بعدی، از آنجا که این شهر آثار دیگری را برای اهداف مختلف خریداری کرده بود، ایده‌ی ساخت گالری هنر مدرن و معاصر شهرداری شکل گرفت. در سال ۱۹۲۵ این مجموعه حدود ۲۰۰ اثر متشكل از نقاشی، مجسمه و گرافیك، در پالازو كافارلی در تپه‌ی كاپیتول در معرض دید عموم قرار داد و نام Galleriad'Arte Moderna (گالری هنرهای مدرن) را به خود اختصاص داد. آثار این مجموعه رو به افزایش بود و در سال ۱۹۳۱ ترتیب جدیدی از جمله کمک‌های مالی متعدد و به ویژه خرید ۷۰ اثر توسط شهرداری در چهارمین سالگرد رومی اول ایجاد شد. در سال ۱۹۳۸ گالری به طور موقت بسته شد، اگرچه شهرداری به خرید آثار خود ادامه داد. در سال ۱۹۶۳ مجدداً در کاخِ نمایشگاه‌ها بازگشایی شد که تا سال ۱۹۷۲ برای عموم آزاد بود و به دلیل نیاز به مرمت کاخ، بار دیگر بسته شد و آثار در انبارهای Palazzo Braschi و در بعضی اتاق‌های متعلق به آن قرار گرفت. شهرداری حدود یک سوم آثار را برای تزئین دفاتر کار استفاده کرد. در انتظار اقامتگاه نهایی، بخشی از مجموعه ها به یک صومعه‌ی باستانی منتقل شدند، جایی که بازدید آنها از سال ۱۹۹۵ بار دیگر برای عموم آزاد شد. این مجموعه شامل آثاریست که شاخص‌ترین لحظات هنر ایتالیا از اواخر قرن نوزدهم تا جنگ جهانی دوم را نشان می‌دهد. در سال ۱۹۹۹ دومین سایت جدید گالری در ساختمان سابق پرونی افتتاح شد. مجموعه‌ای از شاهکارهای این مجموعه در سال ۱۹۹۵ در صندلی ویا کریسپی، در صومعه‌ی سابق کارملیت‌های مجلل در S.Giuseppe Capo le Case ، که هنوز موزه را در خود جای داده است، رونمایی شد. پس از چندی تعطیلی به دلیل بازسازی، موزه در نوامبر ۲۰۱۱ بازگشایی شد.