نمایش انفرادی یاسی علیپور در گالری توئِلو گیتس آرتس

نمایش انفرادی یاسی علیپور با عنوان «لذت چرخه‌های بیهوده» در گالری توئِلو گیتس آرتس (Twelve Gates Arts) در فیلادلفیا از تاریخ 29 مارس آغاز شده است و تا 23 آوریل ادامه دارد. این نمایش با نمایش‌گردانی مریم قریشی و همکاری فروم هنرهای معاصر آسیا (ACAF) در نیویورک، تازه‌ترین آثار هنرمند را به نمایش می‌گذارد. 

یاسی علیپور هنرمند و نویسنده‌ی ایرانی ساکن نیویورک است. او در سال 2018 از دانشگاه کلمبیا فارغ‌التحصیل شد و درحال‌حاضر به تدریس در دانشگاه کلمبیا و SVA می‌پردازد. کاغذ‌، خطوط و سطوح، ابزارهایی برای بیان دغدغه‌های سیاسی و تاریخی او هستند. علیپور از کاغذ‌های تاخورده‌ برای کشف جهان ریاضی به‌‌مثابه‌ زبان استفاده می‌کند؛ با همه‌ی پیوندهای تاریخی، اجتماعی، سیاسی و اخلاقی که درون هر زبانی نهفته است. تا‌به‌حال آثار او در آمریکا و سایر کشورهای جهان در رویدادهایی چون گی‌یری کانتمپراری (Geary Contemporary)، سکا (Secca)، بینال ونیز (Venice Biennale)، برنامه‌ی استودیوی هنری هرکولس و موزه‌ی هنرهای معاصر ووی‌وودینا (Museum of Contemporary Art Vojvodina) به نمایش درآمده است.

آثار هنری پژوهش‌محور علیپور بر اساس تجربه‌ی زیسته‌ی او به‌عنوان یک شهروند در بستر جامعه‌ای با سیاست‌های نابه‌سامان شکل گرفته است. او در یکی از مجموعه‌ها‌ی پیشین خود با عنوان «خاطره‌هایی که به تاریخ مبدل می‌شوند»، از دوستان ایرانی خود که پس از انقلاب متولد شده‌اند خواست تا خاطراتی را که درباره‌ی آن سال‌ها از زبان خانواده و دوستان خود شنیده‌‌اند، به اشتراک بگذارند. او متن این خاطرات را با کاغذهای پوشیده از جوهر سیاه همراه کرد. خطوط به‌جامانده از تا زدن این برگه‎‌ها، یادآور طرح‌های هندسی در هنر خاورمیانه است. 

آثار انتزاعی او در این نمایش نیز از بازی با سطوح کاغذی متنوع شکل می‌گیرند: تا زدن برگه‌ها و خطوطی که پس از باز شدن تا، روی کاغذ نقش‌ می‌بندند. هم‌چنین علیپور در آثار این مجموعه از پروسه‌ی سایانوتایپ (cyanotype) بهره ‌می‌گیرد. او از تا زدن برگه‌ها به‌عنوان رقص بی‌پایان بر کاغذها یاد می‌کند. تکرار این حرکات تداعی‌کننده‌ی مناسکی است که ریشه در کودکی او دارد. هم‌چنین علاقه‌ی بی‌اندازه‌ی علیپور به تا کردن، از حس کنجکاوی او نسبت به ریاضی، اعداد و نظریه‌هایی همچون «پارادوکس زنون» سرچشمه می‌گیرد. او در این فرآیند به کشف احتمالات بی‌پایانی که در تقسیم یک سطح دوبُعدی به اجزای نابرابر نهفته است، می‌پردازد. 

در روز پایانی این نمایش، کارگاهی با عنوان «در جستجوی سکوت، پژواک و رد صداها» توسط علیپور و جولیا سانتولی (Julia Santoli)، هنرمند چندرسانه‌ای و موسیقی‌دان، برگزار می‌شود. برای خلق فضایی تعاملی و بر اساس ارتباط دوجانبه، از مخاطبان دعوت می‌شود تا در تجربه‌ی جمعی تا زدن کاغذها با همراهی آواز و هنرِ صدا مشارکت کنند. 

این نمایش نخستین همکاری علیپور و مریم قریشی، دو متخصص هنر ایرانی ساکن نیویورک است. قریشی هنرمند، نمایش‌گردان مستقل و فارغ‌التحصیل مدیریت هنرهای بصری از دانشگاه نیویورک است. او اخیراً نمایشی را با عنوان «خارج از محدوده‌ی دید، فراتر از لمس» در نیویورک برگزار کرده است. او هم‌چنین یکی از اعضای هیئت بررسی در آرت‌فر دِ آدر (The Other Art fair) در سال 2022 است.  

میزبان این نمایش، گالری توئِلو گیتس آرتس، به‌عنوان مجموعه‌ای غیردولتی و مستقل در سال 2011 تأسیس شده است. «گیت» یا دروازه یادآور دیوارهای مستحکمی است که حافظ شهرهای باستانی بسیاری چون دهلی، لاهور و اورشلیم بوده‌اند و هنر و فرهنگ شهر را در قلب خود نگاه می‌داشته‌اند. نمایش هنر آسیای جنوبی، رابطه‌ی آن با دنیای هنر در سطح بین‌المللی و توجه به مسئله‌ی هویت فراملیتی، از اهداف اصلی این گالری است. توئِلو گیتس آرتس تلاش می‌کند تا هیچ‌گونه تبعیضی را بر اساس نژاد، رنگ، دین، ناتوانی‌های فیزیکی و روانی، جنسیت و هرگونه ویژگی هویتی موردتأیید قانون، قائل نشود. همان‌طور که در سایت گالری بیان شده است:

«امروز و همیشه، نژادپرستی و هزاران فرم آن را محکوم می‌کنیم، و دوباره متعهد می‌شویم تا تجربه‌ی آمریکایی‌های آسیایی، آمریکایی‌های مسلمان، قربانیان اسلام‌هراسی و همه‌ی افراد با هر رنگ و نژادی را به‌وسیله‌ی هنر به نمایش بگذاریم.»