لارنس وینر درگذشت 

لارنس وینر، که به پدرخوانده‌ی جریان هنر مفهومی دهه‌های 60 و 70 میلادی مشهور است، روز پنجشنبه در سن 79 سالگی درگذشت. علت مرگ او اعلام نشده، گرچه این هنرمند در مصاحبه‌ای در سال 2020 اعلام کرد که برای نوعی از سرطان تحت درمان است. وینر با چیدمان‌های مجسمه‌ای که با متن‌ و نوشته ترکیب و ساخته شده بود، ماهیت لغزنده‌ی زبان و روش‌هایی که به کلمات معنا می‌دهند را به چالش کشید. علی‌رغم پشتوانه‌ی به‌ظاهر آکادمیک هنر وینر، آثار او همچنین با روحی سرکش و جست‌وجوگر پیوند داشت.  

وینر پیش از آن که به‌خاطر آثار متنی- گرافیکی خود شناخته شود، در دنیای هنر به‌واسطه‌ی ساخت قطعاتی مورد توجه قرار گرفت که از افرادی که آن‌ها را ارائه می‌کردند می‌خواست تا وظایف خاصی را اجرا کنند. این فعالیت‌ها اغلب عجیب‌وغریب بودند و سود و فایده‌ای هم نداشتند.  

گرچه وینر خود با عنوان «پدرخوانده‌ی هنر مفهومی» مخالف بود، اما بیانیه‌ی او در سال 1969 با عنوان «بیانات»، متنی مهم برای این جنبش به شمار می‌آید. او در این بیانیه سه اصل مهم را مطرح کرده که شاید متناقض به نظر برسند:

«1- هنرمند ممکن است قطعه را ایجاد کند 2- قطعه ممکن است تقلیدی و ساخته‌شده باشد؛ 3- قطعه لازم نیست ساخته شود.»

در ادامه‌ی متن آمده که هنرمند ممکن است نحوه‌ی ساخت یک اثر را دیکته کند، اما شخصی که آن را نصب یا اجرا می‌کند به همان اندازه مؤلف آن است. مفهوم‌گرایانی مثل وینر، جان بالدساری و جوزف کسوت، ارتباط بین هنرمندان و اشیائی که می‌سازند را ناپایدار نشان دادند؛ چرا که این دیگر یک رابطه‌ی یک‌به‌یک نبود و این قطعات می‌توانستند توسط هر فرد دیگر هم ساخته شوند. اثر هنری نتیجه‌ی نهایی یک فرآیند، و خود نیز بخشی از کار است.