«زندگی در تصاویر»؛ نمایش آثار جف وال در لندن

نمایشی از آثار جف وال (Jeff Wall) به‌نام «زندگی در تصاویر» (Life in Pictures) از تاریخ ۲۲ نوامبر تا ۱۲ ژانویه در گالری وایت کیوب (White Cube)، لندن پابرجاست.
این نمایش  که به‌مناسبت سی‌سال هم‌کاری خلاقانه میان جف وال و گالری وایت کیوب شکل گرفته است، جایگاه فرهنگی آثار وال در گستره‌ی فیلم، عکاسی و هنر معاصر را گرامی می‌دارد.

این رویداد، با گردآوری بیش از ۴۰ اثر، سیر تحول هنری جف وال را از تصاویر اولیه در جعبه‌های نوری تا عکس‌های سیاه‌وسفید و چاپ‌های رنگی جدیدتر مورد بررسی قرار می‌دهد. بیننده در مرزی میان رئالیسم نزدیک‌به مستندنگاری و ترکیب‌بندی‌ چیدمان‌شده، به جهانی از جزئیات کشیده می‌شود که روایت‌گری نکته‌ی برجسته‌ی آن است. آثار جف وال که از اوایل دهه‌ی ۱۹۸۰ تاکنون خلق شده‌اند، نگاهی ژرف به ظرایف زندگی مدرن می‌افکنند؛ لحظه‌های گذرا، آیین‌ها و پیشامدهای تصادفی که روزمرگی‌ را شکل می‌دهند. وال جایگاه خود را به‌عنوان یکی از پیش‌گامان در بهره‌مندی از ظرفیت ویژه‌ی عکاسی برای بازنمایی شاعرانه تثبیت کرده است. آثار او که معمولا بازسازی خاطرات‌اند یا براساس رویدادهایی که شخصا‌ شاهدشان بوده، توسعه یافته‌اند، اغلب جوهره‌ی بی‌تکلف و واقع‌گرایانه‌ی عکس‌های خبری را تداعی می‌کنند. وال تا میانه‌ی دهه‌ی ۱۹۹۰ تنها با صفحه‌های شفاف رنگی کار می‌کرد، اما از آن پس شروع به تولید چاپ‌های سیاه‌وسفید از نوع ژلاتین نقره‌ای کرد.
او می‌گوید: «برخی از موضوعات به نبود رنگ نیاز دارند. این فقدان، این غیاب، اختلالی در شیو‌ه‌ی ادراک شما ایجاد می‌کند. من فکر می‌کنم این اختلال همان کاری را می‌کند که تصاویر، وقتی موفق باشند، انجام می‌دهند؛ یعنی به‌طرز شگفت‌انگیزی واقعی‌تر از خود زندگی به‌نظر می‌رسند.»
در نمایش «زندگی در تصاویر» شاهد تصاویر چند پانلی نیز هستیم که گواهی است بر علاقه‌مندی وال به روایت‌گری. ترکیب‌های چندپانلی وال ویژگی‌های ایستایی عکاسی را به چالش می‌کشند تا صحنه‌هایی بسازند که قطعیت زمانی را تحریف کند و لذت تفسیر را برانگیزند.
عکاسی این هنرمند کانادایی، مفهومی چون عکاسی به‌عنوان شاهد را به‌چالش می‌کشد و به‌جای آن، بازسازی صحنه‌های پیچیده و طراحی‌شده از حافظه‌اش را برمی‌گزیند. این صحنه‌ها اغلب موقعیت‌هایی هستند که وال در طول زمان‌های طولانی تجربه کرده است؛ برخلاف ویژگی آنی که در ثبت یک تصویر واحد وجود دارد. او به خلق تصاویری می‌پردازد که با دقتی وسواس‌گونه طراحی شده‌اند، از نظر ترکیب‌بندی به کمال رسیده‌اند و سرشار از تخیل‌اند. هر تصویر، لبریز از جزئیاتی است که می‌تواند بیننده را به هزارتویی از روایت‌های بی‌پایان فرو بکشاند. وال از مخاطب نمی‌خواهد که حقیقت را از دروغ بازشناسد؛ بلکه آن‌ها را وادار می‌کند بارها و بارها از خود بپرسند: داستان چیست؟ 
حرکت به‌سوی فراتر رفتن از هنجارهای معمول در هر جنبه‌ای از آثار وال دیده می‌شود. نصب عکس‌ها در جعبه‌های نورانی و ارائه‌ی آن‌ها در مقیاس بسیار بزرگ، بخشی از اغراق در فرایند مصنوعی خلق آثار اوست. برای وال این آثار نه پیام‌های سیاسی کوبنده‌اند و نه تصاویری رمانتیک و زیبا. بلکه او در تلاش است تا بهترین نمایش ممکن از فضایی که این رویدادها در آن اتفاق می‌افتند، ارائه دهد. او به بیننده اجازه می‌دهد تا بار احساسی حادثه‌ای که در تصویر به نمایش درآمده را درک کند.

تصویر کاور و اسلایدر:

• ocula.com