بی‌ینال ویتنی باسابقه‌ترین نمایش هنر معاصر آمریکا است که معمولاً بر هنرمندان جوان و کمترشناخته‌شده تمرکز دارد و در موزه‌ی هنر آمریکایی ویتنی در شهر نیویورک برپا می‌شود. این موزه از سال 1937 رویکرد خود را به برگزاری نمایشگاه‌های سالانه به نام «سالانه‌ها» تغییر داد. قالب کنونی بی‌ینال ویتنی که از سال 1973 برقرار است، نمایشی کلی از آثار با تمامی رسانه‌هاست و هر دوسال یک‌بار برگزار می‌گردد. هشتادمین دوره‌ی این دوسالانه با عنوان «ساکت، همان‌گونه که حفظ می‌شود» (Quiet as It’s Kept)، شامل یک گروه بین‌نسلی و بین‌رشته‌ای متشکل از شصت‌وسه هنرمند و گروه است که آثار پویای آنان چالش‌ها، پیچیدگی‌ها و امکانات تجربه‌ی آمریکایی امروز را منعکس می‌کند. عنوان این دوسالانه عبارتی مصطلح است و معمولاً قبل از چیزی گفته می‌شود که باید به‌طور واضحی مخفی بماند.
دیوید برِسلین و آدرین ادواردز، نمایش‌گردانان این بی‌ینال و هم‌چنین موزه‌ی ویتنی، کار این دوسالانه را که قرار بود در سال 2021 برگزار گردد، در سال 2019 و هم‌زمان با همه‌گیری کرونا آغار کردند. این‌دو از حس زمانِ فروپاشی‌شده و بحران‌های سیاسی، بهداشتی و انسانی طی سه‌سال گذشته، به‌عنوان عوامل تأثیرگذار بر انتخاب هنرمندان یاد کرده‌اند و نحوه‌ی چیدمان آثار در این دوسالانه را هم متأثر از این دوران دانسته‌اند. 
دوسالانه‌ی ویتنی به‌مثابه انجمنی برای گرد هم آوردن هنرمندان عمل می‌کند و آثار نمایش‌داده‌شده، منعکس‌کننده‌ی معماهای ذهن هنرمندان است؛ چیزهایی که آنان را گیج می‌کند و سؤالات حساسی که مطرح می‌نمایند. اما هریک از دوسالانه‌ها خود بیانیه‌ای سازمانی نیز دارد و به هر تیم از نمایش‌گردانان این فرصت داده می‌شود تا نمایشی را با توجه به تاریخ، مجموعه و شهرت موزه پدید آورند.