بی‌ینال لیون از پروژه‌ای توسط موزه هنرهای معاصر لیون به مدیریت تیری راسپیل در سال ۱۹۸۴ نشأت می‌گیرد. پس از تعطیلی دوسالانه پاریس در سال ۱۹۸۵، این بی‌ینال با رویدادی سالانه از ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸ با عنوان «اکتبر هنرها» ادامه یافت. این رویداد باعث پیدایش دوسالانه هنرهای معاصر لیون شد که با نگرش تمرکززدایی توسط شهر لیون و وزارت فرهنگ  در سال ۱۹۹۱ به افتتاح رسید و هدف آن انتقال دوسالانه هنر معاصر فرانسه به خارج از پاریس بود. از سال ۱۹۹۱ بی‌ینال هنرهای معاصر لیون به میزان برابر توسط شهرداری لیون و وزارت فرهنگ فرانسه تأمین مالی می‌شود.

روابط انسانی در قلب هفدهمین بی‌ینال لیون قرار دارد - مسائل معاصری که زیربنای آنهاست، جنبه‌های متعدد آن‌ها، دامنه‌ها و آیین‌هایشان - به منظور کشف و گسترش شیوه‌های مهمان نوازی.

مدیر هنری: ایزابل برتولوتی
کیوریتور مهمان: الکسیا فابر

 در این دوره از بی‌ینال، هنرمندانی از پیشینه‌های مختلف، و در مقاطع مختلفِ حرفه‌ی خود، دعوت می‌شوند تا تفسیر و دیدگاه خود را از روابط ارائه دهند - مسیرهای هم‌خوان، مفرد و متکثر به یکباره. در زمانه‌ای که احترام به تفاوت و متناقضِ عقاید و کلام در گرو است، گفت‌وگو به یک مسئله‌ی ارتباطی و وجودی تبدیل شده است. اکنون به نظر می‌رسد که با ترکیب شیوه‌های هنری، می‌توان با بیان چندصدایی، توجه و احترام به دیگران و بازسازی‌های شخصی یا جمعی، راه‌های مختلف بازنگری اقتدار و سکوت تاریخ را مورد بررسی قرار داد.

هنرمندان در میل به همکاری و گسترش فرآیند خلاقیت، از مخاطبان دعوت می‌کنند تا در آثارشان مشارکت داشته باشند: آن‌ها برای همه، اما همراه با آن‌ها هم خلق می‌کنند. با نمایش آثار موجود و همچنین دعوت از هنرمندان برای ساخت آثار جدید، بی‌ینال لیون مایل است فضایی را برای تفکر مهیا کند که بتواند تجربیات مشترک و پر جنب‌وجوشی را به همراه داشته باشد. این رویداد، که مدت‌ها از خالقان آثار پشتیبانی می‌کرد، خود را لحظه‌ای در زمان می‌داند تا با هم درباره‌ی نقشی که هنرمندان بازی می‌کنند، و قدرتی که برای آشکار کردن جهان و مداخله در آن دارند، فکر کنیم.