چهاردهمین دوسالانه گوانگجو پیشنهاد می کند که سیاره مشترکمان را به عنوان مکانی برای مقاومت، همزیستی، همبستگی و مراقبت با اندیشیدن به پتانسیل دگرگون کننده و ترمیم کننده آب به عنوان یک استعاره، یک نیرو و یک روش تصور کنیم.

این دوسالانه در بخش اصلی، نمایشگاهی با عنوان «نرم و ضعیف مانند آب» مدل آبی  قدرتمندی پاس می‌دارد که تغییر را به وجود می آورد، نه با یک اثر فوری، بلکه با ملایمت پایدار و فراگیر، که در میان تقسیمات و تفاوت‌های ساختاری جریان دارد.

با پذیرفتن تناقضات و پارادوکس‌ها - به عنوان مثال، هیچ چیز نرم‌تر و ضعیف‌تر از آب نیست، ولی برای حمله به چیزهای سفت و قوی، هیچ چیز بهتر از آن نیست" (دائو ده جینگ، فصل ۷۸) - موضوع نمایشگاه بر قابلیت هنر برای نفوذ به عمق فردی و جمعی تأکید می‌کند، که به ما امکان می‌دهد با احساس آگاهی و جهت‌گیری از پیچیدگی‌های دنیا، جابه‌جا شویم.