"روزی همه تصاویر ناپدید خواهند شد"، یک رویداد  درباره چیزهایی است که ما را می‌سازند و ما را از خودمان پرت می‌کنند، درباره آزادی‌هایی که فراتر از انتخاب‌هاست، تصوراتی که علیرغم و در طول مرزها جریان دارند. این نمایش درباره خاطرات مشترک گردشگران ثبت شده در بایگانی‌های فرهنگی است، انباشت‌هایی ازکلمات عمیق، اشیاء، الگوها، احساسات و یا سوءتفاهمات.

این درباره اتصال با ناشناخته است. آنچه غیرقابل بایگانی است، به ما یادآوری می‌کند که تمام تصاویر یک روز ناپدید خواهند شد و وارد یک خلاء زمانی خواهند شد. با این حال، هنر به عنوان یک زبان مقاومت و انعطاف‌پذیری بقای خواهد داشت، روشی برای تأیید وجود ما در جهان، افقی برای فراتر از رژیم‌های بصری است.///

این رویداد از یک اثر هنری که در سال ۲۰۲۱ شروع شد، یعنی «مزارع گل آفتابگردان» از آگنس دنس، آغاز می‌شود و سپس با سرزمین‌های پریزرن، پریشتینا و میتروویتسا، سفری را برای شما فراهم می‌کند.

سی و یک پروژه هنری دیگر، که از زبان مجازی خود، این سوالات را می‌پرسند: کدام تصاویر را نگه می‌داریم و چرا؟ چگونه خاطرات گذشته و آینده، به هر شکل که باشد، از یک تئاتر عروسکی، یک تایپوگرافی، یک کتاب مقدس، یک گل بومی، یک مرغ سیاه، یک گالری مخفی، یک پناهگاه کودکان، یک زمین بازی کوچک یا یک موزه‌ی خراب، پایداراً و به نحوی ناخودآگاه، زنده می‌مانند؟ چگونه گذشته متوقف می‌شود تا زمان حال شکل بگیرد، اما آینده را شکل نمی‌دهد؟ و چگونه ناتوان می‌شویم در بازیابی ارزش‌هایی که به نظر می‌رسد همه ما را به هم متصل می‌کنند؟

این رویداد، با توجه به ریشه لاتین خود، «اکس-هیبر»، یک فرایند پیچیده برای نمایش دادن چیزی پنهان است.

این یک دعوت به سفر در امتداد مجموعه‌ای از قطعات هنری چند وجهی، اجتماعی، شعری و موقت در سه شهر است. این یک تشکیل از تصاویری است که ناپدید خواهند شد و فضایی برای ساختن زندگی از نو باز خواهند گشت. بنابراین، این درباره باقی ماندن با چیزی سخت است، اما در عین حال در مورد رهایی است. این رویداد متعهد است که برخورد‌هایی غیرقابل پیش‌بینی در داخل و خارج از پریزرن، بالکان، اروپا خارج از اروپا و سیاره خواهد داشت. و در نهایت، این درباره امید و پایداری است، علی‌رغم همه چیز.