در دو طبقه به نمایش گذاشته شده است در هر بخش به‌طوری استعاری و رمزگونه به مفاهیمی چون آخرالزمان و ابدیت اشاره دارد. هنرمند با استفاده از مفاهیم و فرم‌های آیینی و در ادامه با بازنگری و بازتولید آن‌ها با رویکردی چند پهلو در این چیدمان؛ از روایت مستقیم می‌گریزد و به‌دنبال ایجاد پلکانی‌ست که مخاطب را به طرح سوال وا دارد.