کنرو ایزو اندیشمندی تصویری‌ست که عکاسی را حاملی برای حیات دشت‌های خیال و مکان‌های معنا به عالم ملموس تصویر می‌کند. او چندان با رنگ‌ها در نمی‌آمیزد و معنا را بی‌پیرایه در طیف گسترده‌ی سایه‌ها و روشنایی‌ها می‌جوید. ایزو عکاس دره‌ی تاریک و رأس نور است. ایزو چیزها را قبل از آن‌که به دام زبان بیفتند و اسیر تفسیر شوند، اهلی تصویر می‌کند. این خط مشی کنرو ایزو عکاس اهل ژاپن و ساکن نیویورک است. در این نمایش از کنرو ایزو سه مجموعه ارائه شده است: «مکان‌های مقدس» و مجموعه‌های «طبیعت بی‌جان» سیاه‌و‌سفید و «آبی». او طی سال‌ها سفر به مکان‌های مقدس که ابتدا به قصد اهرام ثلاثه‌ی مصر در سال ۱۹۷۹ آغاز شد، به مشاهده و ثبت معنویتِ حاضر در این مکان‌های مقدس پرداخته است؛ مکان‌هایی که شکل پایای تعین مادی امر مذهبی‌اند. گفتار ویژه‌ای که در عکس‌های او نقش‌بندی شده، انسان محوریِ معنویت و پرستش است. مجموعه‌ی «مکان‌های مقدس» بیننده را به خاستگاهی حیرت‌انگیز و شگفت هنگام مواجهه با چیزی غیر‌انسانی می‌برد، هر‌چند که پیش از پرسش‌برانگیزیِ موجودیت مکان، به پدیدآورنده‌ی مکان و پرستش‌گرانش نظر می‌کند. این عکس‌ها طی سال‌های ۱۹۷۹ تا ۲۰۱۳ در طول سفر به مکان‌های شگفت‌انگیز معنوی گرفته شده‌اند.