سپوکو سپوکو به خودخواسته‌ی ژاپنی گفته می‌شود که به سبب دریدن شکم موجب میشود. این شیوه‌ی مرگ در اصل متعلق به سامورایی ها بوده که بعدها به وسیله‌ی افراد دیگر و به خاطر حفظ حرمت شخصی و یا خانوادگی اجرا میشده. در این مجموعه که من آن را به طور سمبولیک یپوکو نامیده‌ما، به نوعی سعی در جسمیت بخشیدن به جدال های هر روزه ی فردی و اجتماعی داشته ام. نمی توان گفت زن هایی که در این مجموعه به تصویر کشیده ام فرشته خو هستند یا جان باخته اما همه‌شان قطعا نبردی سنگین را پشت سر گذاشته اند. و بالهایشان درآمدی‌ای حاصل شده از غرور و شجاعتشان. لبه‌ی ابر تو انگارکن که من با خود تو حرف می‌زنم، تو انگار گم بخ تماشای داستانی پر از رنگ نشسته‌ای. من میدانم که از یک ناکجا آویزانم، که بر لبه‌ی ابرها به تعلق دچارم. می‌دانم این رطوبتِ ناپایدارِ ابرهاست که در امتدادِ عبور از تارهای صوتی من چیزی شبیه به کلمه خلق میکند. از این لبه‌ی محو شونده، به آسمان که خیره می‌شوم تصویری از تو می‌بینم که از خود حقیقیات پر رنگ تر است.