بیانیه نمایش:

زمینی آباد که در آن کوه‌های سترگ، رودهای خروشان، آب‌های پهناور، درختانی پُربار و جُنبندگانی از همه نوع، در صلح و آرامش و نظم زاده می‌شوند، پرورش می‌یابند و می‌میرند، به‌سان دانه‌ای در دلِ میوه، ریشه‌ای در دلِ خاک، آتشی در آتشدان، آبی در قنات، باغی در کویر و کودکی در زهدانِ مادر، آسوده و محفوظ، در رؤیای سرزمینِ مادری.

مجموعه‌ی «سرزمین مادری» شامل سه بخش است و با الهام از وضعیت برخی مناطق ایران که در گذر زمان، به دلیل شرایط نامساعد اقلیمی، از زیست تهی شده‌اند خلق شده است. در بخش نخست، هنرمند به تصویرگری از عکس‌های متعلق به مناطق تاریخی ایران پرداخته و مخاطب را با فضاهای تاریخی و متروك كه در بستری طبیعی قرار گرفته‌اند مواجه می‌کند. این مناطق در طول سالیان دراز دگرگون گشته و خالی از زیست شده‌اند. در آثار اوشیدری گیاهان در فضایی معلق همانند هیولایی در حال رشد گسترش می‌یابند و تمامی اثر را كه شاید نگاه نقاش به منطقه‌ای تاریخی و با منظره باشد در برمی‌گیرند؛ بناهایی چون آب انبارها و چهارطاقی ها آتشكده‌ها) كه كاربردی اساسی در حفظ آبادی و زندگی مردم در طول تاریخ داشته‌اند. ///

در شرایط نامناسب اقلیمی، زمانی که زیستگاهی از حیات عاری شده است یا ساكنینش برای دستیابی به شرایط مساعدتر و بقا به مکانی دیگر مهاجرت کرده‌اند، زیستن روایتی نو پیدا کرده و نقاش در پی نمایش آن است. چیدمان های زنده بخش دیگر آثار است كه از ترکیب گیاهان و عكس‌ها تشكيل شده‌اند.این آثار چیدمان‌هایی از مراحل رشد گیاهان هستند كه پروسه‌ی تکمیل آن‌ها توسط هنرمند مستندسازی و ثبت شده است. در بخش دیگر این مجموعه با برداشتی از رؤیای سرزمین مادری مواجه می شویم که با الهام از جایگاه حفاظت از منابع طبیعی و ریشه های باستانی آن در میراث نوشتاری و ارزشمندی زمین در متون کهن ایرانی، شكل گرفته است. آثاری از تصویر كودكی در پناه مادرش كه در رابطه با زادگاه انسان‌ها است. وجه تشبيه كودك به زمین و طبیعت به مادری بخشنده كه در متون باستانی نیز به آن‌ها اشاره شده، حسی از تعلق و وابستگی خاطر به زادگاه را به بیننده القا می‌کند. نمایشگاه سرزمین مادری» از ۶ تا ۲۱ تیرماه در گالری باوان برقرار است.

مطالعه بیشتر: بازخوانی نمایشی از پونه اوشیدری در گالری باوان