نیمی از این کره‌ی خاکی زنان هستند و بیشترین بهره‌برداری‌ها و فشارهای روحی روانی بر آنان تحمیل می‌شود. موضوعی که همیشه می‌تواند آغازی برای آفرینش باشد. زبانمان پر از سکوت بود و اندیشه‌ها آشوبی از ناگفته‌ها. فریاد سکوتمان را می‌شنوید؟ آوارِ سکوتمان را می‌بینید؟ هرکس به زبان نقش و رنگ تلاش کرده است قفلی از این سکوت را بازنمایی کند. مهر و موم آن را به مهرورزی مخدوش نموده، رگبارِ اشک‌هایش را پنهانی بر گونه‌های تفدیده سرازیر نماید؛ تا همگی در این گناه شریک شده باشیم تو بخوان ما را، حرمت سکوتمان را حفظ کن و تا انتهای سکوت بمان. ما به دور از هیاهو و با صدای بلند سکوت با آرایش عناصر بصری فریاد میزنیم ، ترسیم میکنیم سخن را . تو بشنو ...

نمایشگاه‌گردان: مهناز کارگران