1 دى تا 22 دى 1402
ایده این نمایش از آن نگاه سرد و بی‌اعتماد بیننده نسبت به داوری یک نمایشگاه - اثر آمده اسـت. چیزی غیرقابل درک در آن نگاه خیره و قضاوت‌گر بیننده وجود دارد که کلیت یک نمایش، مخاطـب، چیدمان، کیوریتور و منتقـد را مانند مهره‌های تسبیح به هـم متصل می‌کند. یافتن یک شیوه بیانی برای بررسی و نقد یک نمایش توسط بیننده که از طرفی ابهام و کژنگری را در حین بازدید منتقل نکند و از طرف دیگر مسیر تازه‌ها را برای بررسی ایده و کانسپت و چیدمان یک نمایش ایجاد و نیز ارتباطی روان و باز با محیط.
برقرار کند، مستلزم تعادلی است که ما خود را همواره برای آن آموزش می‌دهیم این نمایشگاه زبان مبهم شبکه‌هایی از چیزها را بـا ویژگی‌های فیزیکی و معنایی متفاوت به حالتی انعطاف‌پذیر گردآوری می‌کند.
قفسه‌های انبارهای صنعـتی، مجسـمه‌ها، کتاب‌کارها و همچنین رول کاغـذی متشکل از طراحی‌های مختلف، همگی در این نمایش ادغام می‌شـوند. این مجسمه‌ها، نقاشی‌ها، کلاژها و دفترها دانه‌به‌دانه، در کنار هم رشته شده‌اند.
نمایشگاه‌گردان:
هنرمندان
-
- محسن فولادپور -
- حسین طادی -
- درسا اسدی -
- افق حسینی -
- زینب موسوی -
- نفیسه معینی -
- مینا میرزایی
در این نمایشگاه
مینا میرزایی
نفیسه معینی
نمای چیدمان
