بیانیه‌ی نمایش:

مجموعه حاضر، اُدیسه نام گرفت، اشاره به سفر طولانی و پرماجرای ما که در آن داستان‌های پرپیچ و خم بر روی طومارهایی از پارچه به روایت درآمده تا لمس و پذیرش هرچه بیشتر و عمیقتر ابعاد و همزمانی اتفاقی رویدادها را منعکس نماید.

تجربه شرایط نازیسته، ما را با جنبه های مثبت و منفی وجودمان مواجه نمود. در تب و تابی که جنبه هذیانی پیدا کرد و مجال بروز به بسیاری از خصیصه‌های شخصی ما را داد. از عادات و شیوه معمول زندگی گسستیم و در تقابل با ترس‌های وجودی قرار گرفتیم که غلبه بر این ترس‌ها از مهمترین بخش‌های مقابله با وضعیت جدید بود.
اُدیسه ما همانقدر که داستان تلاش و مشقت و خشونت است قصه پایداری و امید هم هست. بازیافتن کرامت انسانی حتی به قیمت سفر به آخر جهان.

خواهران حجازی