بیانیه‌ی نمایش:

در برداشت سارا توانا از کتاب کاپا، نوشته ریونوسوکه آکوتاگاوا، هنرمند این موجودات افسانه ای فولکوری ژاپن را به جهان واقعی منتقل می‌کند. کاپاها در فرم انسان-گونه هستند، دوزیستانی که در کله خود کاسه‌ای از آب دارند که منبع قدرت آنان نیز هست. داستان درباره بیمار شماره ۲۳ است که در زمان پیاده‌روی در منطقه کامیکوچی، تصادفا یک کاپا را می‌بیند و وقتی آن را دنبال می‌کند به داخل سوراخی می‌افتد و به سرزمین کاپالند وارد می‌شود.///

در طی اقامت او در این سرزمین غریب، دین، اخلاق، عدالت، اقتصاد و مرگ همه بررسی می‌شود. هنگامی که بیمار در نهایت به دنیای انسانی باز می‌گردد از انسانیت منزجر می‌شود و مانند گالیور حبس می‌شود و حقیقت‌گویی او دیوانگی تلقی می‌شود. 

با ساخت‌های پیچیده و کاملا دست‌ساز سارا توانا، هنرمند در واقع جنبه‌هایی از دنیای خودمان را ترسیم می‌کند. با انعکاس عناصر جامعه انسانی، تصویری از جهانی ارائه می‌شود که اگرچه به طرز غریبی آشناست، اما بسیار نگران‌کننده‌تر از دنیای ما است. جهانی که در آن کودکان تمایلی به زاده شدن ندارند.

در بخشی دیگر تخیل قوی هنرمند سیرکی را می‌سازد که شخصیت‌های نمایشی آن که به شدت مشغول هستند ولی در عین حال به نظر می‌رسد هیچ برنامه‌ای وجود ندارد و همه شخصیت‌ها در یک بی‌زمانی دایره‌ای حرکت می‌کنند. دلقک‌ها، لوده‌ها و بندبازها، همگی درگیر یک پوچی بی‌پایان هستند و بسیار شبیه وضعیت حیوانات در سیرک‌های واقعی از طریق آزار فیزیکی و ترس کنترل می‌شوند. دوری باطل که در آن قرار نیست اتفاقی بیفتد و وضعیت تغییری کند.