شعری از مایکل لئونیگ، منبع الهامی برای مجموعه جدید آثار نقاش ایرانی, حمید یراقچی بوده است. آثار گنجانده شده بررسی زیبایی‌شناسی نقوش پست است که عمدتاً بر بدن انسان به عنوان نماد زیبایی تمرکز دارد. بدن به حواس روانشناختی، حافظه و احساسات پیوسته است. یراقچی از قلم‌موی خود به عنوان نوعی سلاح ارتباطی استفاده می‌کند و به بررسی احتمالات خارق‌العاده‌ای می‌پردازد که دنیای ماورایی و طبیعت را به هم متصل می‌کند یعنی لذت و زیبایی. به همین دلیل یراقچی انسان را ناقص و گاهی بدون کارکرد نشان می‌دهد که حتی آلوده به سناریوهای زیبایی است که در نهایت در کمین تعالی و زشتی نشسته‌ است. به گفته‌ی هنرمند، این مجموعه بدن انسان را در فجایع گذرا و ناکامل بازنمایی می‌کند و با فضاهای مختلف به‌ویژه «طبیعت و عناصر آن» برای ایجاد تنش و ابهام بصری مرتبط است.