تا پیش از پیدایش تعاریف جدید هنری در دوره مدرن و همچنین دوره معاصر ، تحولات مرتبط با انواع هنرها بسیار آرام و در گذر زمانی طولانی و آهسته شکل می گرفت و این قاعده فصل مشترک تنوع هنر هایی است که ناگزیر با واژه هایی نظیر هنر های سنتی و یا هنر های کار بردی معرفی می شوند. از میان این هنرها،فرش که واجد توامان مولفه های زیبایی شناسی و کاربردی است بیش از سایر هنرها مورد توجه هنر مندان معاصر واقع شده و دستمایه آفرینش های متعددی شده است. اما نگاهی از سر تامل به این آثار نشان می دهد ما نیازمندیم قبل از آنکه از دل سنت هایمان چیز جدیدی پدید آوریم زبان ویژه آن را بشناسیم. بدون شناخت این زبان هیچ گونه نوع آوری درستی روی نخواهد داد. نمایشگاه دسترج با رویکرد به اصطلاح سنتی اش در این هیاهوی هنر معاصر می خواهد به ضرورت همین شناخت اشاره کند. اینکه چگونه حاصل دسترنج تولید الیاف طبیعی، رنگرزی گیاهی ، طراحی و بافت ، رج به رج فرشهایی را شکل داده است که می تواند بدون هیاهو، نیازهای کاربردی و زیباشناختی مخاطب خود را در این زمانه همچنان ضمانت کند.
عباس اکبری
