مروری بر «نشانی‌های نا‌معین» کژال فخری

از دوازدهم تا بیست‌و‌نهم آذرماه 1400 نمایشی از آثار کژال فخری با عنوان «نشانی‌های نامعین» در گالری سو برپا بود. فخری سال‌هاست که با تمرکز بر طراحی و چاپ دستی آثارش را خلق می‌کند و از حیث تکنیکی دست‌آورد‌های شگرفی به‌خصوص در چاپ فلز به دست آ‌ورده است که در این نمایش‌ شاهد آن هستیم. کژال فخری در مجموعه‌ی «نشانی‌های نا‌معین» به زوال و تغییراتی که حاصلِ گذر زمان است می‌پردازد. فخری معتقد است زوال در یک پیکر جان‌دار آشکارتر است و گل‌ را به‌عنوان نمادی آشنا از این تغییرپذیری در نظر گرفته است. گل‌هایی که پیش چشمان ما پژمرده و تمام می‌شوند، خود ماییم که در برابر گذر زمان بی‌امانیم.
این مجموعه به سه بخش اصلی تقسیم می‌شود؛ چاپ‌ها، طراحی‌ها و کلاژ‌ها. علاوه بر این‌ها یک دفتر طراحی و دو کلیشه‌ی مسی هم به نمایش گذاشته شده است که یک‌به‌یک به هر بخش خواهیم پرداخت.

چاپ‌ها:

یکی از ویژگی‌های این نمایش شکل چیدمان آن است، چرا که آثار بر اساس تکنیک جدا نشده‌اند و در کنار هم دیده می‌شوند. در واقع در «نشانی‌های نا‌معین» با مجموعه‌ای جدی و در عین‌حال تجربه‌گرا مواجهیم.

عمده‌ی آثار کژال فخری را چاپ‌هایش تشکیل می‌دهند و همه‌ی چاپ‌ها تکنیک‌‌های مختلفی از کالکوگرافی هستند. او در چاپ‌هایش از عکاسی بهره برده و با تغییراتی عمدی در عکس‌ها، آثار نهایی‌اش را با محتوای معنایی مجموعه هم‌سو کرده است. در مرکز بزرگ‌ترین دیوار گالری سو چیدمانی شگفت‌انگیز از 75 اثر چاپی را می‌بینیم. گل‌هایی با خاکستری‌رنگی‌های متنوع و فرم‌هایی تأثیرگذار؛ گل‌هایی در مسیر نیستی که کنار هم دیدنشان در چیدمانی عظیم، تجربه‌ای فراموش نشدنی‌ است.
در جای‌‌جای این مجموعه آثار چاپی دیگری هم برابر مخاطبان‌اند، چاپ‌هایی با تنالیته‌ی سرخ و خاکستری‌های آبی‌فام. گل‌هایی که در چهار اثر جمعی به تصویر کشیده شده‌اند و در دیگر آثار تنها می‌بینیم‌شان. کژال فخری به شکل ویژه‌ای به گلایل پرداخته است. گلایل در فرهنگ تصویری ما گلی آشناست و همواره در مراسم و مجالسمان حاضر بوده است. خواه‌ناخواه گلایل یادآور یادبود و ادای احترام است.

طراحی‌ها:

کژال فخری طراح توانمندی‌ست. او یازده طراحی را در این مجموعه به نمایش گذاشته است؛ طراحی‌هایی کوچک، ظریف و با حساسیت. سوژه‌ی تمام طراحی‌ها چون کلیت مجموعه، گل است. او در برخی از طراحی‌هایش از رنگ بهره می‌برد و با کمک رنگ بیانمندی آثارش را متنوع می‌کند. همچنین تعدادی طراحی مدادی، توان طراحانه‌ی او را به نمایش می‌گذارند. آثاری که به جهت مدیوم طراحی بسیار بی‌واسطه و صادقانه‌ کشیده شده‌اند. طراحی‌هایی با اصول غربی طبیعت‌گرایی که همچون چاپ‌های او جهت معنایی نمایش را دنبال می‌کنند.

کلاژها:

یکی از جذابیت‌های هنر امروز تماشای تجربه‌گرایی‌ هنرمند است. کلاژ‌های کژال فخری ما را با تجربیات هنرمند مواجه می‌کند. او اساساً مدیوم را در خدمت ایده می‌گیرد و در راه تکامل ایده دست از کار نمی‌کشد. کلاژ‌های او خصلتی طراحی‌گونه دارند و پیچ آخر ایده‌ی زمان و زوال را محکم می‌کنند. طیف رنگی صورتی و سرخ و بنفش که به رنگ بدن و گوشت و در نهایت انسان نزدیک است، پلی می‌شود از گل به آدمی، برای یادآوری تغییراتی که زمان جبراً به ما تحمیل می‌کند. 

دفتر:

در گوشه‌ای از مجموعه‌ی «نشانی‌های نا‌معین» یک دفتر و دو کلیشه‌ی حکاکی‌شده‌ی مسی روی میزی به نمایش گذاشته شده است؛ میزی که اساساً نوعی دعوت از مخاطب به کارگاه هنرمند است. دفتر روی میز شامل مجموعه‌ای از طراحی‌ها و کلاژ‌های کژال فخری در مسیر «نشانی‌های نا‌معین» است؛ مسیری که جستجوگری و دغدغه‌مندی هنرمند را نمایان می‌کند. در این دفتر تنوع در ابزار و نوع مواجهه‌ی فخری با موضوع گل را می‌بینیم و در می‌یابیم که این مجموعه حاصل کنکاش و ممارستی هنرمندانه است.

«نشانی‌های نا‌معین» مجموعه‌ای کامل و مملو از جزئیات است که در آن گل‌های فخری در مرز نابودی و حیات‌، پیوسته گذر زمان و پایان را گوشزد می‌کنند.