«مستوری، پیدایش نامیرای زیبایی»

آثار هنری با توانایی و استطاعت فرهنگی خود، شکلی از ارزش و دانش را ارائه می‌دهند و صنایعی مانند مُد و پوشاک، هم‌چون دیگر حیطه‌هایی که با زندگی روزمره‌ در تماس‌اند، برای مشروعیت‌بخشی به کارکرد محصولات خود و افزودن به اهمیت آن‌ها، از تلفیق قابلیت‌های بصری آثار تجسمی مانند نقاشی و مجسمه با محصولات پوشیدنی استفاده می‌کنند. تأکید بر جلوه‌های بصری در حیطه‌ی مُد، به‌طور ضمنی ارزش فرهنگی مستتر در آثار هنری را یادآوری می‌کند و نمایان‌گر آگاهی تولید‌کنندگان آن نسبت‌به اثرگذاری هنر تجسمی بر چیزی‌ که ارائه می‌دهند نیز هست. درواقع این راهکاری‌ست برای صنایعی که تلفیقی از دانش‌های متعدد را به‌کار می‌گیرند و از ویژگی‌های مسحورکننده‌ی آثار تجسمی برای ترغیب و فراهم کردن اسباب رضایت مخاطبان خود استفاده می‌کنند.

مشابهت‌های دیداری حوزه‌های تجسمی و مُد نیز می‌توانند به‌واسطه‌ی به‌کارگیری طرح‌ها، نشانه‌ها و شمایل‌ها صورت پذیرند؛ به‌عنوان‌مثال استفاده از تصاویر مشهور تاریخ هنر روی یک لباس یا شکل سه‌بعدی یک مجسمه روی یک کلاه، گاه به آن‌ محصولات ارزش والاتری می‌بخشد. نشانه‌های تصویری قابل‌شناسایی در یک لباس با ارجاع‌به بستر اصلی‌شان، قابلیت‌های تجسمی را تجلیل می‌کنند و معانی احتمالی نوستالژیک آن‌ها نیز زرق‌وبرق به‌کاررفته در محصول ارائه‌شده را قابل‌دفاع جلوه می‌دهند. آن‌چه زیباست، فریبنده و دلرباست. نظام مد با مستتر کردن اهداف خود در بهره‌گیری از کارکردهای زیبایی‌شناسانه‌ و تلفیق آن‌ها با آن‌چه پوشیدنی است، جذابیت‌های نامتعارف می‌سازد. این‌گونه صنایع با توسل به تجملات، پاسخ‌گوی نیازها و سلایق منحصربه‌فرد بینندگان و خریداران هستند یا با بازسازی نوستالژی‌ها، حسی از ارزشمندی خاطرات را در ما زنده می‌کنند. شیوه‌ی رفتار با مخاطب در صنعت مُد و فشن و آن‌چه که سبب جلب‌نظر آن‌ها می‌شود، در نمایش «مستوری؛ پیدایش نامیرای زیبایی»  ناهید بهبودیان موردتوجه قرار گرفته است.

ناهید بهبودیان متولد 1362 در تهران است، تحصیلات گرافیک دارد و در زمینه‌ی هنرهای تجسمی و مد فعالیت می‌کند. به‌مدت یک‌دهه است که به‌عنوان هنرمند بینارشته‌ای آثارش را در گالری‌های ایران و دیگر کشورها به‌نمایش می‌گذارد. «مستوری» دومین تجربه‌ی همکاری بهبودیان در قالب نمایش انفرادی با گالری محسن است. این نمایش هم‌چون آثار گذشته‌ی هنرمند، علاقه‌ی وی به مفاهیمی چون رشد، زندگی، مرگ و نامیرایی را نشان می‌دهد و این موضوعات را در بستر آثار دو‌بعدی و سه‌بعدی از گیاهان و گل‌ها و تلفیق آن‌ها با فرم‌های ارگانیک و تزئینی به‌تماشا می‌گذارد.

«مستوری» که در قالب چیدمانی از آثار از تاریخ 28 مرداد تا 18 شهریور 1401 در پاسیو گالری محسن برگزار شد، در پی یافتن تشابهاتی در نظام عملکردی صنعت مُد با چرخه‌ی تکامل و بقای گل‌های سمی‌ست و زیبایی و فریبندگی را به‌عنوان حربه‌ی اصلی معرفی می‌کند. چیدمان حجمی از یک گُل با جزئیات چشم‌نواز در کنار آثار دیگر، تلاشی‌ست برای نمایش آن‌چه زیباست و بقای آن در گرو زیبایی. آثار ناهید بهبودیان در نمایش «مستوری»، که هم‌زمانی ذهنیت تجسمی و گرایش هنرمند به صنعت مد را نمایان می‌کند، به چند دسته تقسیم می‌شوند: 

حجم غول‌آسایی از یک گل با تزئینات پرطمطراق و جزئیات نهان و آشکار که گیاهی اغواکننده را بازنمایی می‌کند. این اثر با پارچه ساخته شده و تزئیناتش نشان از صرف زمانی طولانی برای هرچه زیبا و فریبنده‌‌تر جلوه دادن آن دارد. آن‌چه در پس‌زمینه‌ی آن به‌چشم می‌خورد نیز ریشه‌ها، آوندها و جزئیات محیط نشو و نمو یک گیاه غول‌آسا را نشان می‌دهد. هنرمند با در نظر گرفتن اتاق پرو، هم‌راستا با چیدمان گل بزرگ، به تشابهات تأثیرگذاریِ نظام مُد و به دام افتادن مخاطب در چنگال کاربردهای زیبایی‌شناسانه‌ی آن اشاره دارد. وی آن‌چه قرار است از این نقطه دیده شود و روند تأثیرگذاری صنعت مد را با نمایش فرآیند مستندسازی و شکل‌گیری چیدمان «مستوری»، به‌عنوان پروژه‌ی مشارکتی با استودیو مد و فشن دیزا بازسازی می‌کند. هنرمند در این مسیر با ایجاد تشابهات دیداری بین احجامی پارچه‌ای در مقیاس کوچک‌تر، که درواقع کلاه‌هایی فانتزی به‌شکل گل‌وگیاه‌اند، و چیدمان گُل عظیمش در پاسیو، به‌شیوه‌ای استعاری، مسحور شدن مخاطب با صنعت مُد را نشان می‌دهد و با نسبت دادن درک مسائل زیبایی‌شناسانه به گونه‌هایی غیر از انسان، شیوه‌ی جذب آن‌ها به زیبایی را با انسان قیاس می‌کند.

کاربرد احجام کوچک یا کلاه‌ها در عکس‌های نصب‌شده بر دیوار گالری نشان داده شده است. تصاویر ثبت‌شده و فضاسازی شکل‌گرفته در آن‌ها، حاصل همکاری ناهید بهبودیان با طراحان ایران و عکاسی علیرضا فانی‌ست و توجه بیننده را به مدل‌هایی انسانی داخل کادر با کلاه‌های عجیب بر سر  و ژست‌های‌شان جلب می‌کند.

در فضای نمایش «مستوری» چند طراحی و یک اثر نقاشی با تأکید بر اشکال و حالات گل‌ها به‌چشم می‌خورد که معرف شیوه‌ی مطالعه و ممارست بهبودیان در فرم‌های گل‌وگیاه است و شیفتگی وی نسبت‌به این موضوع را از گذشته تا‌به‌امروز نشان می‌دهد. 

بازسازی استودیوی هنرمند با جزئیات کاملی از اشیای روی میز و دیواری از کتاب‌ها، احجام بزرگ و کوچک و دوربین‌های مختلف، پیش‌طرح‌ها و نمونه‌های اولیه‌ی احجام و لباس‌ها، منابع الهام و مطالعات تصویری و نوشتاری بهبودیان را عیان می‌کند و بیننده را به‌تماشای ذهن هنرمندی دعوت می‌نماید که خود در دام جذابیت‌های فریبنده‌ی دو حیطه‌ی تجسمی و مد گرفتار آمده‌ است. 

تصویر کاور و اسلایدر:

• https: mohsen.gallery