نمایش جدید کورپور؛ «خانه‌های جدید، مکان‌های نو»

نمایش آثار کورپور (Kour Pour) با عنوان «خانه‌های جدید، مکان‌های نو» از تاریخ ۴ فروردین آغاز و تا ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۱ در گالری ۱۹۵۷ ادامه دارد. این رویداد نخستین ارائه‌ی آثار هنرمند در زادگاهش محسوب می‌شود.

آثار ارائه‌شده در گالری ۱۹۵۷ شامل چاپ‌های سیلک‌اسکرین است که کورپور برای خلق آن‌ها از نگارگری شاهنامه‌ی فردوسی الهام گرفته است. هم‌چنین مجموعه‌ی هنری او با عنوان «استخراج»، که بر اساس تمایل روزافزون هنرمند به ترکیب عناصر بصری فرهنگ‌های گوناگون خلق شده، در این نمایش ارائه شده است. بوم‌های شکل‌یافته‌ی او در این مجموعه، آثار هنرمندان مینیمالیست آمریکایی چون فرانک استلا (Frank Stella) و الزورث کلی (Ellsworth Kelly) را به یاد می‌آورد. در آثار دیگر این نمایش، کورپور در جست‌وجوی نشانه‌هایی از تصویر ببر در فرهنگ کشورهایی چون چین، کره و ژاپن است. او با خلق، بازآفرینی و الهام از مفاهیم مختلف، هنر پاپ غربی را به ذهن مخاطب متبادر می‌کند.

نگاه خلاقانه‌ی کورپور مفاهیم به نظر ساده‌ای چون چندگانگی فرهنگی، ازآن‌ِخودسازی و اصالت هنری را به چالش می‌کشد. او به‌واسطه‌ی خلق آثاری با جزئیات زیاد، همراه با نقوش ظریفی که با نهایت دقت به تصویر در آمده‌اند، به‌سرعت شناخته شد. در آثار او استفاده از سنت‌های زیبایی‌شناسی متنوع و به‌کارگری انواع کارماده، مفهوم جدیدی از تأثیرات فرهنگ شرق و غرب را ایجاد می‌کند.

کورپور در شهر اکستر انگلیس به دنیا آمد. پدرش که در 14 سالگی از ایران مهاجرت کرده بود، صاحب مغازه‌ی فرش‌فروشی کوچکی بود که بعدها به منبع الهام او از نقوش ایرانی بدل شد. او در لس‌آنجلس به تحصیل در رشته‌ی هنر و طراحی پرداخت و در آن‌جا با موسیقی هیپ‌هاپ آشنا شد که او را به ایده‌ی ترکیب و نمونه‌برداری در خلق آثارش علاقه‌مند کرد.

به‌عنوان یک مهاجر، مفهوم «خانه» برای او، مهم، تأثیرگذار و درعین‌حال دست‌نیافتنی است. تجربه‌ی زیسته‌ی او به‌عنوان هنرمندی ایرانی ـ انگلیسی که به آمریکا مهاجرت کرده، در آثارش ریشه دوانده است.

«پاسخ من در برابر این سؤال که «خانه‌ کجاست؟» متشکل از چندین لایه است. تجربه‌ی زندگی با هویت‌ و واقعیت‌های چندگانه تبدیل به بخشی از هنر من شده است. من در آثارم نشان می‌دهم که چه‌طور تاریخچه‌ی درهم‌تنیده و پویایی فرهنگ‌ها به زندگی‌نامه‌ی شخصی همه‌ی ما گره خورده است. این نمایشگاه به‌شکلی رجعت به خانه است؛ در ۱۷ سالگی انگلیس را ترک کردم و ۱۷ سال بعد به آن بازگشتم.»

 

کورپور با بهره‌گیری از فرم‌ها و تکنیک‌های فرهنگ‌ها و دوره‌های زمانی متفاوت و هم‌چنین بینش وسیع خود در مورد جهان، آثارش را با تاروپودی از تصاویر نمایشی، اشکال انتزاعی و عناصر زینتی می‌آفریند. کارهای او وجوهی از آثار سنتی، کلاسیک و درعین‌حال معاصر را در خود دارد. نقاشی‌ها و چاپ‌های کورپور دربرگیرنده‌ی موضوعات متنوع و ارجاعاتی به عناصر فرهنگی خاص، از فرش‌های ایرانی تا چاپ‌های اوکیوئه، هنر انتزاعی غرب و نقاشی منظره‌ی شرقی است. این ارجاعات نقطه‌ی آغاز آثار هنری او هستند؛ منابع الهامی که اغلب بریده، تجزیه، و دگرگون می‌شوند تا نقاشی‌هایی با لایه‌های متعدد، پیچیده و درخشان بیافرینند.

شیوا بلاغی، تاریخ‌دان فرهنگی خاورمیانه و استاد تاریخ هنر، در مقاله‌ی پژوهش‌محور این نمایش می‌نویسد:

«شیفتگی کورپور به فرم و نمادگرایی به‌نوعی ناشی از آگاهی عمیق او نسبت به فرایند حذف، خلاء و زدایش است؛ که چهارچوب و اساس جهان هنر معاصر را تشکیل می‌دهد. در هنر او هر شیء به بخش‌های کوچک‌تری در می‌آید و سپس به‌آرامی در کنار دیگر اجزا قرار می‌گیرد تا به فرمی کاملاً جدید اما آشنا بدل شود. قالب‌ها و تصاویر هنری از نو ساخته و دگرگون می‌شوند تا در این روند، تصور این‌که معانی و پیوندهای یکسانی دارند، مورد پرسش قرار گیرد. به بیان او با این عمل، «ماهیت اشیا به‌عنوان تجسمِ تاریخ متزلزل می‌شود». رویکرد زیباشناسی او از تمایلش به «رها شدن از این افسانه که‌ هر چیز تنها یک خاستگاه دارد» سرچشمه می‌گیرد.»

این نمایش از اهداف گالری در ارائه‌ی آثار هنرمندان آفریقایی فراتر می‌رود و به بازتاب آثار مهاجران در سراسر جهان می‌پردازد. مروان زکم (Marwan Zakhem)، مؤسس گالری ۱۹۵۷، درباره‌ی نمایش کورپور می‌نویسد:

«آثار کورپور در راستای مطالعات چندجانبه‌ی او پیرامون مفاهیمی چون تعلق، تبادلات فرهنگی، هنر و تاریخ اجتماعی شکل می‌گیرد. مفاهیمی که همواره مورد توجه گالری ۱۹۵۷ و هنرمندان ما بوده است. همراه با رشد و توسعه‌ی گالری، هدف ما این است که به ارائه‌ی بیانی مشترک و با همکاری هنرمندان بین‌المللی بپردازیم. مفتخریم که کورپور به‌عنوان طلایه‌دار این مسیر، هنرمندی‌ست که خود از مرز کشورها و قاره‌ها عبور کرده است.»

 

گالری ۱۹۵۷ به مدیریت مروان زکم، در سال ۲۰۱۶ و در سالگرد استقلال غنا شروع به کار کرد و امروز در سه فضای نمایشگاهی به فعالیت می‌پردازد. از اهداف اصلی این گالری ایجاد پل ارتباطی میان هنر معاصر آفریقا با جهان است. گالری لندن این مجموعه نیز در اکتبر ۲۰۲۰ در جهت توسعه‌ی زمینه‌ا‌ی برای نمایش آثار هنرمندان و مهاجران آفریقایی بازگشایی شد. در سال گذشته گالری ۱۹۵۷ نخستین جایزه‌ی هنری مختص زنان ساکن آفریقا را با عنوان «یا آسانتِوا» (the Yaa Asantewaa Art Prize) و با هدف قوی‌تر کردن تعهد خود به حمایت و معرفی هنرمندان نوظهور و مشهور در سراسر غنا و آفریقا عرضه کرد.

منابع:
www.kavigupta.com/artists/81-kour-pour
www.gallery1957.com/contact
www.website-artlogicwebsite0167.artlogic.net/usr/library/documents/main/shiva-balaghi-kour-pour-a-homecoming.pdf