معرفی پروژه‌ی تهران زین و فراخوان شرکت در این رویداد

 نخستین دوره‌ی پروژه‌ی تهران زین، به حمایت مالی رضوان پراجکتز و را استودیو برگزار می‌شود. طی این رویداد یک روزه که در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۴۰۲ برگزار خواهد شد، علاوه‌بر ارائه‌ی آثاری از سهراب کاشانی، تهران زین از فراخوان ارسال آثار هنرمندان جوان خبر می‌دهد.

ناشر هنری رضوان پراجکتز به مدیریت ساقی پرخیده، در همکاری با را استودیو به مدیریت امیر مقتدا، پروژه‌ی تهران زین را به‌اجرا درآورده‌اند. این پروژه از سال ۱۴۰۱ و با هدف ایجاد پلتفورمی متفاوت برای ارائه و نشر آثار هنرمندان جوان ایرانی در قالب رسانه‌ی «زین» (Zine) ^۱ ایجاد شده است. 

تهران زین در راستای معرفی این رسانه به هنرمندان جوان ایرانی و مجموعه‌داران، هر سال دو شماره زین منتشر خواهد کرد؛ یک «نسخه‌ی ویژه» که شامل آثار هنرمندان مدعو است و دیگری «نسخه‌ی هنرمندان جوان» که پس از شرکت در فراخوان آزاد تهران زین، توسط هنرمندان خلق خواهد شد.

شرکت در فراخوان تهران زین برای هنرمندان زیر ۳۵ سال آزاد است. پس از بررسی پروژه‌های پیشنهادی هنرمندان توسط هیئت داوران، آثار یک هنرمند برای همکاری با تهران زین انتخاب می شود. تهران زین، با حمایت رضوان پراجکتز و را استودیو، تمامی هزینه‌های تولید، انتشار و رونمایی از این آثار  را به عهده خواهد گرفت و هر شماره‌ی منتشر شده به‌صورت عمومی نمایش داده خواهد شد.

لازم به‌ذکر است که نخستین دوره‌ی رویداد تهران زین، به مدت یک روز در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۴۰۲ در فضای تهران زین برگزار خواهد شد؛ این فضا به‌زودی به‌عنوان محلی برای برگزاری تمامی رویدادهای عمومی تهران زین و نمایش مجموعه‌های مربوطه معرفی خواهد شد. 

در نمایش حاضر، «نسخه‌ی ویژه» مجموعه آثاری از سهراب کاشانی تحت عنوان «ریال ٪ الکل» ارائه می‌شود. پروژه‌ی «ریال ٪ الکل» نگاهی گذرا به بازه‌ای تاریخی و پر فراز و نشیب دارد که با ناامیدی و آشفتگی اقتصادی در ایران همراه بود. دوره‌ای که گسترش بیماری کرونا و پیامدهای فاجعه‌بار آن هم‌زمان بود با سقوط پول ملی.

طی روزهای به‌ظاهر بی‌پایان این پاندمی و در سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰، کاشانی تمامی رسیدهای کاغذی خرید روزمره‌ی خانه و موزه‌اش، موزه‌ی سهراب، را جمع‌آوری کرده است. این رسیدها که بنا به شرایط و توصیه‌های مرسوم در آن زمان به همراه خریدها با الکل ضدعفونی می‌شدند، در زمان‌های مختلف و پیش از محو شدن اسکن و بایگانی شده‌ و اکنون به‌نمایش درمی‌آیند.

«زین» یا «فانزین» از دو کلمه‌ی مجله (Magazine) و طرفدار (Fan) شده و شامل مجموعه‌ای چاپی از آثار هنرمندان معاصر است که به‌صورت کتابچه یا دفترچه‌ای با تیراژ پایین منتشر می‌شود؛ هر زین به متن، تصویر و یا ترکیبی از این دو، هماهنگ با سبک آثار هر هنرمند، اختصاص می‌یابد.
به عبارت دیگر، «زین» نسخه‌ی منتشر شده از هر اثر است که توسط شخص هنرمند یا افراد دیگر، از طریق شیوه‌های ارزان چاپ تکثیر شده و فارغ از اهداف تجاری به معرفی آثار می‌پردازد. این رسانه طی دهه‌های گذشته در سطح جهانی مطرح شده است و هر سال هنرمندان بسیاری به‌صورت فردی یا گروهی، در رویدادهای متعدد آثار خود را در قالب زین ارائه می‌دهند. زین دیدگاهی تازه را براساس فلسفه‌ی «خودت بساز» پایه‌گذاری کرده و به چهارچوب‌های سنتی طراحی و نشر پای‌بند نیست.

تصویر کاور و اسلاید: 

• rezvanprojects.com

پانوشت: 

1. ۱- کلمه «زین» نخستین بار توسط راسل شاونه (Russ Chauvenet) در سال ۱۹۴۰ میلادی و در رابطه با انتشار غیررسمی «Science fiction fandom» که خود بنیان‌گذار آن بود استفاده شد. او مجله‌ی خود را «فانزین» نامید و در سال ۱۹۴۹ این کلمه به فرهنگ لغات آکسفورد راه پیدا کرد.