پروژهی هنری «اَدِد اسپیس»: تابلوی تبلیغاتی هادی فلاحپیشه
06 ارديبهشت 1401سومین دورهی پروژهی هنری «اَدِد اسپیس» با نمایشگردانی لیندزی وایت (Lindsey White) از تاریخ 13 سپتامبر تا 10 اکتبر 2021 برگزار شد. در این پروژه اثر کریستین وانگ (Christine Wang) با نام «شهاب آسمانی»، اثر هادی فلاحپیشه با نام «صحبت موش و گربه پشت سر سگ» و اثر دیویا مهرا (Divya Mehra) با نام «حواست باشه: به احساس رنج، گناه، اضطراب یا بحران روانی نه بگو!» بر تابلوهای تبلیغاتی در مرکز شهر تلسا در معرض دید عموم قرار گرفت. «ادد اسپیس» پروژهای است برای انتقال بستر ارائهی آثار هنری به فضایی عمومی از طریق تابلوهایی که پیش از این برای تبلیغات استفاده میشده است. ریچارد زیمرمن (Richard Zimmerman) با حمایت بورس هنری تلسا این پروژه را خلق کرده است.
لیندزی وایت در بیانیهی سومین دورهی این پروژه مینویسد:
«در دوران کودکیام در شهر تلسا، اغلب بهدنبال نشانههایی میگشتم تا در سلیقهی موسیقایی، علاقهمندیهای هنری و آموختههای سیاسیام احساس تنهایی نکنم. بعدها متوجه شدم که طنز ساختارشکنترین و مطلوبترین روش برای مقابله با موضوعات پیچیده است. گفتن یک جملهی طنزآمیز حتی میتواند نقطهنظر مشترکی را بین افراد با اختلافات نظری سیاسی و مذهبی ایجاد کند. کریستین وانگ، هادی فلاحپیشه و دیویا مهرا هنرمندانی هستند که با بهرهگیری از طنز در آثارشان، از هولناکی سرنوشت محکوم به فنای انسانیت میکاهند؛ درحالیکه با ساختارهای اجتماعی، سیاسی و طبقاتی که سیستم آموزشی و نحوهی زندگی روزمرهی مردم را در خفقان نگه میدارد، مقابله میکنند. این پروژه برای من آمیخته با احساسی شخصی است؛ چرا که منظرهی شهر من را با مباحثی پیرامون اهمیت آزادی بیان و پیآمدهای چشمپوشی از مشکلات بنیادین موجود، دستخوش تغییر کرده است.»
هادی فلاحپیشه هنرمند چندرسانهای و متولد تهران در سال 1366 است که در نیویورک به زندگی و کار میپردازد. او در سال 1394 (2015) مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشتهی عکاسی از دانشکدهی بارد «Bard College» دریافت کرد. در سالهای اخیر آثار او در مرکز طراحی نیویورک «The Drawing Center»، مرکز مجسمهسازی لانگ آیلند و مؤسسهی هنری دِ شِد «The Shed» به نمایش درآمده است. از نمایشهای انفرادی اخیر او میتوان به گالری اندرو کرِپس «Andrew Kreps» نیویورک و گالری افرمایدس «Efremides» برلین اشاره کرد. علاوهبراین فلاحپیشه در سال 1398 (2019) جایزهی آرتادیا نیویورک «Artadia New York Award» را از آن خود کرد و نمایشی انفرادی در گالری ترمپس «Tramps» داشت. همچنین در سال اخیر آثارش در نمایشگاه مهم گریتر نیویورک در موما پی.اس.وان ارائه شد.
آثار منحصربهفرد او بیش از اینکه حاصل استفادهی مستقیم از دوربین عکاسی باشند، حاصل اجرایی (performance) خصوصی در تاریکخانه هستند. او با بهرهگیری از اثر نور فلاش و نوردهی مستقیم بر سطح کاغذ حساسبهنور، به طراحی ایدهها، اشیا و مفاهیم میپردازد. فلاحپیشه در آثارش قابلیت بازنمایی در ارائهی حقیقت را به چالش میکشد و فاصلهی میان تصور عامه و تجربهی شخصی را نمایان میکند. آثار عکسبنیان او اغلب در ابعاد بزرگ خلق میشوند و بر نقش سنتی عکاسی در بازتاب جامعه تکیه دارند. فلاحپیشه در آثارش شخصیتهایی چون انسان، گربهها، موشها و دیگر حیوانات را با شیوهای طنزآمیز به کار میگیرد تا هجرت، بیگانگی و بهدامافتادگی را به تصویر بکشد.