انجمن خروس جنگی

جلیل ضیاءپور بعد از بازگشت به ایران، در سال 1327 به‌عنوان یکی از پرشورترین مبلغان هنر نوگرا، انجمنی مترقی به نام «خروس جنگی» را به همراه دو دوست خود غلام‌حسین غریب (ادیب و داستان‌نویس) و حسن شیروانی (نمایشنامه‌نویس) به راه انداخت تا مسیر نوگرایی در هنر و ادب ایران را هموار کند. در جلسات انجمن که هر هفته در آتلیه‌ی ضیاءپور در خیابان تخت‌جمشید (طالقانی) برپا می‌شد، اعضا تصمیم گرفتند برای رساندن پیام خود به جامعه نشریه‌ای تأسیس کنند. این نشریه هنر و ادب سنتی ایران را به چالش کشید و با معرفی مکاتب هنری غرب، انتشار داستان‌ها و اشعار تازه، مقالات تحلیلی درباره‌ی هنر و طرح عرصه‌های نوگرایانه در زمینه‌ی ادبیات، تئاتر، موسیقی و نقاشی، به نقطه عطفی در تاریخ هنر معاصر ایران تبدیل شد. اولین شماره از نشریه با همراهی منوچهر شیبانی و مرتضی حنانه منتشر شد. پشت جلد شماره‌های نشریه در دوره‌ی اول آن نوشته شده بود:

«زیر نظر انجمن هنری خروس جنگی. هدف ما بالا بردن سطح معرفت عمومی است.»

همچنین از اعضای مهمان که با انجمن همکاری می‌کردند می‌توان از نیما یوشیج، بهمن محصص و سهراب سپهری نام برد.

عکس: اعضای انجمن خروس جنگی، سال 1328 در منزل ضیاءپور؛ از چپ به راست غلامحسین غریب، جلیل ضیاءپور و حسن شیروانی