فرخ مهدوی بیشاز همه با پرترههایی شناخته میشود که با لایههای حجیمی از رنگ صورتی خلق کرده است. ... همه را بخوانید
-
1349
متولد تهران، ایران
-
1388
نمایشگاه انفرادی، گالری هما، تهران
-
1388
نمایشگاه گروهی، دانشگاه وستمینستر، لندن
-
1390
نمایشگاه گروهی، «ما چقدر خوشبختیم، فرشته بر سر میز ما و ایزد در ماشین ما»، گالری کرینزینگر، وین
-
1390
نمایشگاه گروهی، «آنچه که در زیر است»، گالری ایزابلِ فَن دِن آیندِ، دبی
-
1394
دوسالانهی ونیز، «بازی بزرگ»، ونیز، ایتالیا
-
1397
نمایشگاه گروهی، «نفت پردیس»، بالیس هِرتلینگ، پاریس
-
1397
نمایشگاه گروهی، «نمایشگاه تابستانی»، گالری اعتماد، تهران
-
1398
آرت فر، آرت دبی، نمایش داده شده توسط گالری زیرزمین دستان، امارات متحده عربی
-
1398
نمایشگاه گروهی، «شاهزادههای شهر»، پالاس دی توکیو، پاریس
-
1349
متولد تهران، ایران
-
1394
دوسالانهی ونیز، «بازی بزرگ»، ونیز، ایتالیا
-
1398
آرت فر، آرت دبی، نمایش داده شده توسط گالری زیرزمین دستان، امارات متحده عربی
قیمت برآورد و فروش آثار هنری در حراجها نشانگر ارزش قطعی و بهروز آثار هنرمند نیستند
فرخ مهدوی (متولد 1349) بیشاز همه با پرترههایی شناخته میشود که با لایههای حجیمی از رنگ صورتی خلق کرده است. مهدوی با آشناییزدایی از اجزای اصلی صورت و حذف بسیاری از کلیشهها، از رنگ بهعنوان یک مادهی مشخص و ضخیم برای پوشاندن چهره استفاده میکند و تصویر کلیتری از انسان، فارغ از زیبایی، نژاد و جنسیت ارائه میدهد.

مهدوی اولین نمایش انفرادی خود را با نام «آدموارهها» در سال 1388 در گالری هما برپا کرد. این نمایشگاه نقطهی پرتاب او به دنیای هنر بود و بعد از آن آثارش را در نمایشگاههای گروهی متعددی در ایران لندن، پاریس، وین و دبی به نمایش گذاشت. در سال 1392 دومین نمایشگاه انفرادی او با نام «قلبها» در گالری اعتماد برگزار شد. او در آثار این نمایشگاه بر خشونت تمرکز داشت. در سال 1393 آثار مهدوی در نمایشگاه گروهی «هنر برای صلح» در گالری محسن به نمایش درآمد و سال 1394 در پاویون ایران در بینال ونیز ارائه شد.
مهدوی تلاش میکند زبانی مشترک و مفهومی را در ساختار نقاشیهایش پیاده کند که از اولین نمایشگاه انفرادی او تا بهامروز قابل ردیابی است. چالش مهم مهدوی مسئلهی هویت و خشونت است. او سعی دارد در نقاشیهای خود به پرسشی که دربارهی این مفاهیم انسانی در ذهن دارد پاسخ دهد و البته مخاطب را به چالش بکشد. مفهوم هویت از زمان جنگ ایران و عراق و مواجهه با جنازههای متلاشیشده در ذهن او پررنگ شده است. همانطور که خود گفته: «ما همیشه با دیدن جنازهها سعی میکردیم هویت زندهی جنازهها را حدس بزنیم... این تضاد در هویت اجتماعی واقعی فرد و بعد از حادثه و متلاشی شدنش، تأثیر عمیقی در ذهن من گذاشت. گویی با حذف حواشی اعتباری فرد مانند لباس، وجهه یا حتی پوست او در خلال یک حادثه، هویت مستقل تازهای از افراد شکل میگیرد. این گذشته بعداً در کنجکاویهای فرمیام نقش بهسزایی ایفا کرد».
سومین نمایشگاه انفرادی مهدوی در سال 1395 با نام «اصلاح بزرگ» با کیوریتوری علی بختیاری در زیرزمین دستان برپا شد. او در این آثار سوژهی صورتیپوست خود را در معرض خشونت بالقوه با تیغ اصلاح قرار داده است. عملی که به صورت استعاری، بیانگر خشونت و رنجی است که بشر نسبتبه خود و البته دیگران اعمال میکند. این آثار توسط گالری دستان در سال 1396 در آرتفرهای آنتایتلد میامی بیچ فلوریدا و آنتایتلد نیویورک، و همچنین در سال 1398 در آرت دبی و سال 1399 در آرتفر آرتیسیما تورین به نمایش درآمد. در سال 1400 نیز گالری دستان آثار مهدوی را در آرتفر فریز نیویورک و آرتفر فیاک پاریس ارائه داد.