باربد گلشیری
هنر مفهومی باربد گلشیری کنشی اعتراضی است که از سویی شرایط سرکوب‌گرایانه‌ی سیاسی کشور و از سوی دیگر بازار هنر معاصر ایران را خطاب قرار می‌دهد. ... همه را بخوانید
-
1361
متولد تهران، ایران
-
1381
نمایشگاه انفرادی، آثار هنری نور و آثار هنری ویدئویی، گالری گلستان، تهران
-
1382
برنده‌ی جایزه‌ی سوم در ششمین دوره‌ی دوسالانه‌ی نقاشی معاصر تهران
-
1383
نمایشگاه گروهی ویدئویی، "بزرگنمایی ویدئویی : پرتوهای آبی"،با سرپرستی توسط حمید سوری،گالری سالا 1 ، رم ، ایتالیا
-
1387
نمایشگاه، «پرده‌برداری شده: هنر جدید از خاورمیانه»، گالری ساعتچی، لندن، انگلستان
-
1387
نمایشگاه انفرادی، «خیلی کافی»، گالری هنری آزاد، تهران، ایران
-
1389
نمایشگاه انفرادی، «چیزی برای گفتن باقی نمانده»، گالری توماس اِربِن، نیویورک
-
1389
نمایشگاه انفرادی، «ویدئو ماه دو (نمایش انفرادی)»، باشگاه هنر جدید برلین، آلمان
-
1391
نمایشگاه، «میزان‌اِبیم»، نمایشگاه‌گردانی شده بتوسط ساندرا اسکورویدا، سازمان‌آب، تهران
-
1392
نمایشگاه انفرادی، «برنامه‌ی درسی مورتیس»، گالری توماس اِربِن، نیویورک
-
1392
نمایشگاه گروهی، «به نام رز»، گالری آران، تهران، ایران
-
1361
متولد تهران، ایران
-
1382
برنده‌ی جایزه‌ی سوم در ششمین دوره‌ی دوسالانه‌ی نقاشی معاصر تهران
-
1386
نمایشگاه انفرادی، «دیگری»، گالری هنری آزاد، تهران
نمایش همه‌ی آثار
قیمت برآورد و فروش آثار هنری در حراجها نشانگر ارزش قطعی و بهروز آثار هنرمند نیستند
هنر مفهومی باربد گلشیری (متولد ۱۳۶۱) کنشی اعتراضی است که از سویی شرایط سرکوب‌گرایانه‌ی سیاسی کشور و از سوی‌دیگر بازار هنر معاصر ایران را خطاب قرار می‌دهد. این هنرمند علاوه‌بر خلق آثار مفهومی در حوزه‌ی گسترده‌ای از رسانه‌ها از جمله عکس، ویدیوآرت، چیدمان و آثار گرافیکی، به‌عنوان نویسنده و منتقد هنری و اجتماعی نیز شناخته می‌شود.
باربد گلشیری متولد تهران و فرزند هوشنگ گلشیری، نویسنده‌ی مطرح معاصر، است. او فارغ‌التحصیل کارشناسی رشته‌ی نقاشی از دانشگاه آزاد هنر و معماری تهران است. او در سال ۱۳۸۳ برای گذراندن یک دوره‌ی اقامت سه‌ماهه در شهرک بین‌المللی هنر پاریس به فرانسه سفر کرد.
گلشیری نخستین نمایش انفرادی خود را در اوایل دهه‌ی هشتاد در گالری گلستان تهران برگزار کرد و از آن زمان تاکنون در گالری‌های مطرح بسیاری در نقاط مختلف دنیا، از جمله گالری طراحان آزاد، گالری آران، گالری توماس اِربِن نیویورک، گالری ساعتچی لندن، باشگاه هنر جدید برلین و... آثار خود را به نمایش گذاشته است.
آثار باربد گلشیری همواره به ادبیات، سیاست، تاریخ و فلسفه ارجاع داشته و متأثر از مسائل اجتماعی بوده است. او به‌عنوان منتقد هنری، اشاره‌ی مکرر هنرمندان به عناصری که در جامعه‌ی بین‌المللی به نمادی از ایران بدل شده است، ازجمله عناصر برگرفته از خوشنویسی و نگارگری، را نقد می‌کند. گلشیری در تلاش برای خلق هنری است که به‌طور انتقادی پاسخ‌گوی ایران امروز و فرهنگ سیاسی حاکم بر آن باشد؛ سیاستی که به دلایل ایدئولوژیک با بسیاری از فعالیت‌ها مخالف است.
مجموعه‌‌آثار مبتنی‌بر موضوع مرگ و سنگ‌قبر باربد گلشیری، که از شاخص‌ترین آثار وی محسوب می‌شود، از جنبه‌ی اجتماعی و سیاسی نقش پررنگی در هنر مفهومی معاصر ایران داشته است. این هنرمند که خود را بارها با عنوان «گورنگار» معرفی کرده، مرگ افراد و تخریب سنگ‌قبرهای آن‌ها را موضوع اصلی این مجموعه از آثار خود قرار داده است.
نمایش گروهی «تاریخ ویرایش‌نشده» در سال ۱۳۹۳ در موزه‌ی هنر مدرن پاریس برگزار شد؛ این مجموعه که شامل آثار بسیاری از هنرمندان مطرح معاصر ایران بود، اثری از باربد گلشیری را در کنار آثار کاوه گلستان، بهمن جلالی، اردشیر محصص، بهمن محصص، مرتضی ممیز، کوروش شیشه‌گران، بهجت صدر و تعدادی دیگر از هنرمندان به نمایش گذاشت. هم‌چنین ترجمه‌ی کتاب «مجموعه‌ی یازده نمایش‌نامه‌ی ساموئل بکت» از دیگر فعالیت‌های این هنرمند است؛ این کتاب در سال ۱۳۹۴ توسط انتشارات نیلوفر به چاپ رسید.
نمایش انفرادی «سیره‌الموت» باربد گلشیری که شامل مجموعه‌عکس‌های وی از گورها، سنگ‌نبشته‌ها و خاک‌سپاری‌ها بود، در سال ۱۳۹۴ در پروژه‌های آران تهران برگزار شد. هم‌چنین نمایشهای «برنامه‌ی درسی مورتیس»، «چیزی برای گفتن باقی نمانده»، «بالا آورده و قورتش می‌دهم» عنوان تعدادی از مهم‌ترین نمایشهای انفرادی گلشیری است.
چیدمان «غیر» در گالری طراحان آزاد تهران، اجرای «کورا: فراز و فرود اپلستیسیزم» که در چهارمین دوسالانه‌ی مسکو به نمایش درآمد و ویدیو‌ی «بداهه‌ی خاورمیانه»، برخی از دیگر آثار شاخص گلشیری در سال‌های اخیر به‌شمار می‌آید. چیدمان «وقتی روح و دانه با هم ملاقات کردند» و اثر «پرتره‌ی هنرمند، وقتی یک سالش بود» از این هنرمند، در سال ۱۴۰۰ در حراج بونامز آنلاین به فروش رفت. هم‌چنین نمایش گروهی «خانه» در فضای تالار تهران در سال ۱۴۰۰ و نمایش گروهی «تلوین» در بنیاد ملک تبریز در سال ۱۳۹۹ میزبان تعدادی از آثار این هنرمند بوده‌اند.
