فارغ از تکنیک و موضوع اثر، عنصر خط در تمامی آثار محمد پیریایی (متولد ۱۳۶۳) نقشی پررنگ داشته است، به‌طوری که می‌توان اغلب این کارها را نوعی طراحی و مطالعه‌ی سوژه‌ها دانست. ...
همه را بخوانید
قیمت برآورد و فروش آثار هنری در حراجها نشانگر
ارزش قطعی و بهروز آثار هنرمند نیستند
فارغ از تکنیک و موضوع اثر، عنصر خط در تمامی آثار محمد پیریایی (متولد ۱۳۶۳) نقشی پررنگ داشته است، به‌طوری که می‌توان اغلب این کارها را نوعی طراحی و مطالعه‌ی سوژه‌ها دانست. سازه‌های معماری و طبیعت بی‌جان موضوع بسیاری از طراحی‌ها و مجسمه‌های پیریایی بوده است؛ او با نمایش این عناصر و کنار هم قرار دادن وجه‌های مختلفی از آن‌ها، مجموعه‌ای از فرم‌های خطی و حجم‌های شناور در فضایی هم‌گون ایجاد می‌کند.
محمد پیریایی فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی در رشته‌ی صنایع‌دستی از دانشگاه کاشان و کارشناسی ارشد رشته‌ی نقاشی از دانشگاه آزاد تهران بوده است.او پس از شرکت در چندین نمایش گروهی داخلی و خارجی، ازجمله نمایش سالانه‌ی «منتخب نسل نو» در گالری شیرین تهران، نمایش «اخباری خوش از ایران» در گالری فرانک پیجز ژنو و بنیاد فابریک مونیخ، در سال ۱۳۹۴ نخستین نمایش انفرادی خود با عنوان «لازاروس مرده بود» را در گالری هما تهران برگزار کرد. گالری هما هم‌چنین در سال ۱۳۹۶ مجموعه‌ی دیگری از طرح‌ها و مجسمه‌های سرامیکی و چوبی محمد پیریایی را طی نمایش انفرادی «معبد سرخ» ارائه داد و درکتابی با همین عنوان منتشر کرد؛ کتاب «معبد سرخ»، کلکسیون آثار متأخر محمد پیریایی، به دو زبان فارسی و انگلیسی به‌چاپ رسیده است.
این هنرمند با به‌کارگیری تکنیک‌های طراحی و حجم‌سازی برای نمایش مفاهیم موردنظر خود، به جست‌وجو در موضوع‌های مختلف ازجمله طبیعت بی‌جان، فیگور، فضا و... پرداخته و در آثار متأخر خود، به بیان ویژه‌ای در نمایش عناصر معماری دست یافته است.
پیریایی از سال ۱۳۹۸ و با نمایش انفرادی «پلکان اودسا» همکاری خود با گالری دستان ۲+ را آغاز کرد. این نمایش شامل چیدمانی از سازه‌های حجمی در کنار مجموعه‌ای از طراحی‌های او بود. هنرمند در این آثار با بیانی منحصربه‌فرد به عناصر معماری، به‌خصوص پلکان پـوتمکین در شهـر اودسـا پرداخته و روایتی متفاوت از آن ارائه داده است. از سوی دیگر، مجسمه‌های چوبی و سرامیکی «پلکان اودسا»، تکه‌هایی معلق از سازه‌ای قدیمی به‌نظر می‌رسند؛ ساختمانی که دیگر وجود ندارد و تنها بازمانده‌هایی سوخته و تصاویری مبهم از آن به‌جا مانده است. مفاهیمی چون زوال، فرسودگی و مرگ که اکنون به موضوع اصلی آثار محمد پیریایی بدل شده‌اند، در این مجموعه با پرداختن به مجسمه‌های سوخته نمایش داده شده‌اند.
نمایش انفرادی «اتوبیوگرافی» محمد پیریایی نیز در سال ۱۳۹۹ در گالری چوم بندر انزلی برگزار شد. آثار این مجموعه از نظر تکنیکی، متفاوت از مجسمه‌های پیشین وی بوده‌اند؛ این‌بار پیریایی تعدادی طراحی با خودکار از موضوع ماهی‌های مرده را ارائه داده بود، اما نکته‌ی قابل‌توجه تأکید هنرمند بر موضوع مرگ و زوال به زبانی متفاوت است که در این آثار نیز دنبال می‌شود.
جدیدترین نمایش انفرادی محمد پیریایی با عنوان «پشت دریاها شهری است» در تیر ماه سال ۱۴۰۲ در گالری دستان ۲+ برپا شد. آثار این مجموعه با الهام از «هشت کتاب» سهراب سپهری و اشاره به شعری از او درباره‌ی قایق است. اندوه، تنهایی و زوال را هم‌چنان می‌توان موضوع اصلی این آثار درنظر گرفت؛ قایق‌هایی معلق در فضای گالری، دور از آب و در جست‌وجوی آرمان‌شهری ناپیدا.
فضاسازی در آثار محمد پیریایی نه در یک اثر و با بهره‌گیری از قواعد طراحی عمق و پرسپکتیو، بلکه با قرار گرفتن مخاطب در میان چیدمان مجسمه‌ها و طرح‌ها اتفاق می‌افتد. بیننده با ورود به نمایشگاه، گویی قدم به فضای ذهن هنرمند می‌گذارد؛ فضایی که در آن عناصر شناور و تنها اما در ارتباط با یک‌دیگر هستند.
