الگوهای فکری، اجتماعی و جهان شناختی انسان همیشه نقطه‌ای نامشخص و مبهم بنام کمال یا والایی را نشانه گرفته‌اند و در جهت رسیدن به آن نقطه نامشخص تلاشی جنون آمیز و همه جانبه دارند شهرها الگوهای هم زیستی گونه های فکری متفاوت وچهره شهر تابلو تمام عیاری از در هم آمیختگی این افکار از هم گسیخته است. آنچه از روز روشن تر است این است که دست یازیدنِ انسان به بکارت نابِ طبیعت هرگز نتیجه قابل دفاعی نداشته است. وجه دردناک ماجرا اینجاست که این مسیر ویرانگر نتیجه مستقیم چیزیست که در دایرة المعارف انسانی پیشرفت، ترقی، تکنولوژی و ماشینی شدن با هدف خیالی رفاه خوانده شده است.